yüzümü kaybedemem diğer insanlar gibi
neysem oyum
gülerken yüzlerine laf edemem arkalarından
ve bir dağ edasıyla çağlarım
ve yine bir dağ gibi yalnız yükselirim bulutlara
bir çocuk var şimdi kalemi elinde
kaf dağından değilim buz dağındanım
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta