Kalem Şiiri - Halil Efe Ayvalı

Bir kalem var hayatınızda,
Bazen doğruyu, bazen yanlışı siler,
O kalem size şah damarınızdan daha yakındır,
İstediğini yazar, istediğini siler.

Fakat o kalemde ki vukuf, yazıp sildiği hiçbir şeyde yoktur,
Onu anlayıp, kavrayıp ve itaat etmek zordur,
Yazıp sildiği her şey ona nazaran kusurludur,
Kiminin belası, kiminin huzurudur.

Öyle şeyler yazar ki, bazen ağlatır,
Öyle şeyler siler ki, bazen sızlatır,
Öyle şeyler çizer ki, gönül bazen kahır,
Kiminin köşk yazar kaderine, kiminin ahır.

Öyle yerler çizmiştir ki, acı ve ızdırap dolu,
Öyle yerler çizmiştir ki, çizdikleri şaşkınlıkla dolu,
Çizdiği şeylerin en kadim umudu,
Beşer ona secde edince huzur buluyor ruhu.

Öyle bir sistem çizmiştir ki ademoğluna,
Mutlak muzaffer olmuş geçenler onun safına,
Onun çizdiği huzur işlemiş ruhlarına,
Kaldı yazdıklarını yalanlayanlar, cehalet koynunda.

Hamd olsun, ant ettik bu kutlu uğurda,
Anam babam feda olsun O’nun yolunda,
Kalemlerin en hikmetlisi, selam olsun sana,
Haydi! Hep beraber gidelim O’nun için rükuya.