Kaldırma Şiiri - İsmail Recep Nur

Yılların aşkıdır bu, bu duygulara acıma
Merhamet hislerinle, bana gülüp aldatma.
Artık takatım kalmadı, yığılırsam bir kaldırıma
Merhamet gösterip de düştüğüm; kaldırımdan kaldırma.

Çocukluktan bu yana, bir ömür sevdim seni
Sen dalga geçtin güldün; unutmadım aldırma.
Artık tutmuyor dizlerim; yığılırsam bir yola,
Merhamet gösteripde düştüğüm, kaldırımdan kaldırma.

Zaman gelir gelin olur, gidersin de yabana,
Mahşerde dilerim seni, düşünüp de aldırma
Artık taşımıyor dizlerim; yığılırsam bir virana
Merhamet gösterip de düştüğüm; kaldırımdan kaldırma.

Bir değil beş değil, bin çocuklu anne olsan
Bu adam kim di böyle sorsalar da aldırma.
Artık taşımıyor dizlerim, gidersem dönülmez ufka
Merhamet gösteripde düştüğüm; kaldırımdan kaldırma.

Bir gün bir köşe de ölmüş, diye duysan da,
Nasıl neden öldü diye, düşünüp de aldırma.
Benden vaz geçmiş nefesim, terk ederse bir kuytuda
Rahmetle anma sakın. Cesedimi ayağa kaldırma.

02.05.1982 Samsun