Kaldırımlar, adım adım eziliyor, yavaşça geçiliyor,
ama hiç kimse bilmiyor,
buradan geçenler sadece adımlarını değil
umutlarını bırakıyor.
Biliyorum yine boşalacak ve yine yalnız!
İçimdeki ateşi söndürmek pahasına geçeceğim
o kaldırımlardan.
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta