mevsimler akşam rüzgarı deniz kenarı bakışlı
geçmişi andığım an yanımdaymışsın bıldırcın sürüsü yorgunluğu gözlerimde
sana uçar ağlayışımın kör sessizliği kanatları çırpınır olmayışının yediveren ölümlerine
gözlerimde düşlemek sesini yaslanmak eski bir duvara sanki
yerlerde adagio sarımtrak hüzün içimi dışıma çıkaran
kararmış yatarsın yeşil gözlerimde idare lambası varlığınla
cenaze kaldırmak gibi yokluğunun dahi aydınlığında özlemek bir kıpırtıyı
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta