Umut insanın yaşama tutulan ışığıdır ya,
Hiç söndürmedim ışığımı.
Gözlerinde bekledim geceler boyu,
Bakışlarında asılı kaldım sessizce…
Yalnızlık olacaksa da senden gelen,
Bir bekleyiştir doluştu gözbebeklerime.
Kayboldum yanında arar bulursun diye,
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Yüreğinize sağlık, kaleminiz susmasın Seval Hanım. Saygılarımla... Soyalar
Yoruldum, incindim, aksak oldu yürüyüşlerim,
Ertelendi gülüşlerim,
Habersizce erimekten…
yürekten ve içten...
saygılar yüreğinize ve kaleminize...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta