Umut insanın yaşama tutulan ışığıdır ya,
Hiç söndürmedim ışığımı.
Gözlerinde bekledim geceler boyu,
Bakışlarında asılı kaldım sessizce…
Yalnızlık olacaksa da senden gelen,
Bir bekleyiştir doluştu gözbebeklerime.
Kayboldum yanında arar bulursun diye,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Yüreğinize sağlık, kaleminiz susmasın Seval Hanım. Saygılarımla... Soyalar
Yoruldum, incindim, aksak oldu yürüyüşlerim,
Ertelendi gülüşlerim,
Habersizce erimekten…
yürekten ve içten...
saygılar yüreğinize ve kaleminize...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta