İs bulutları,
siyah yağmurlar,
bir eyleme işaret etmiyorsa,
yaşanan talandır.
Ve sen isyan ateşini yakmakta geç kalmışsan,
öfkenle sevgini bir barikatta kucaklaştıramamışsan,
söz ateşsiz külldür.
Koyu bir sessizlikte dinle geçmişi,
bir is izinde yitip giden çocuk seslerine odaklan.
Ne nankör bir zamanda yaşadığını görmek için,
sana yemiş veren ağaçların gözyaşına bak,
hak etmedikleri bir sona hazırlanan kuşlara suya bak.
Gelsin artık adaletin orduları,
sonsuz bir yetkiyle hakim olsun dünyaya güzellik.
Kaldı mı başka çaresi?
Gel,
varlığının aynasından yansıt beni.
Gel, seninle
bu karanlığın arasına ateşten çelik bir orak gibi dalalım.
Haydi çocuk, gün ağrıdı, ağıracak;
güneşe yol açalım.
Salim Diyap
Kayıt Tarihi : 2.8.2023 17:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!