Gün günü arattı geçen ömründe,
Gördüğü şeylerde dil, dişte kaldı.
Ne buna uydular, ne bu onlara,
Ortak nokta yeri hep dışta kaldı.
Fikir iflas etti, bir devir bitti,
Hırsız, arsız, dürüst yerini tuttu,
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
