Bir sözcük düştü dilimden,
adı sendi — rüzgâr aldı,
gökyüzüne savurdu.
Belki bir yıldızın kalbine değdi,
belki bir kuşun kanadına.
Zaman, ince bir çizik gibi aktı
kalbimin duvarlarından.
Her saniye bir yankı bıraktı
senden, bana.
Bir bakışın bile yeterdi eskiden,
şimdi bin dua etmeme rağmen
gözlerinde bir anlık yer bulamıyorum.
Ama yine de seviyorum seni,
eksik, uzak, imkânsız hâlinle.
Çünkü aşk — ulaşmak değil,
özlemekle var olan bir şiirdir.
Geceye her baktığımda,
gözlerin kadar derin bir sessizlik bulurum.
Ve o sessizlikte bilirim:
Bir kalp, sevdiğini unutmaz,
sadece susmayı öğrenir.
Sinan Bayram
Sinan BayramKayıt Tarihi : 11.11.2025 19:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!