Bazen en değerli şeyleri akıp giden bir nehre bırakırız.
Belki de buyüzden gözyaşımız ara ara taşmakta.
Önemli olan ise yaşamın bir akışına dahil olmak değil,
Yaşamın kalbinizin duruşuna akabilmesidir.
Öyle oldukça nehrin ne başı ne ortası nede sonu vardır!
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta