Kalbime Dön Şiiri - Şimdilik Mısra

Gitmek sana yakışmadı…
Kalbimde bıraktığın yer hâlâ sana aitken,
Sen başka yolları yürüdün.
Ben ise hâlâ seninle kalan yollarda…
Yürür gibi yapıp…
Olduğum yerde sayıyorum.
Kalbim…
Senin için açılmış bir pencere gibi.
Ne kapatabiliyorum,
Ne başka bir manzaraya bakabiliyorum.
Sana anlatamadığım ne çok şey var…
İçimde tuttuğum bir “özür”,
Bir “keşke”,
Bir “yeniden”…
Hepsi, bir gün dönersin diye sustuğum
kelimelerden oluşuyor.
Zaman geçti…
Ama seninle geçen zaman gibi geçmedi
hiçbir an.

Adını anmadan tamamlayamadığım
cümlelerim var hâlâ.
Bir şarkının tam ortasında durup,
“Neden gittin?” diye içime sorduğum
sessizlikler var.
Seninle susmak bile güzeldi.
Şimdi herkese çok şey anlatıyorum,
Ama hiçbiri senin yerini doldurmuyor.
Çünkü seni anlatamıyorum…
Çünkü sen, sadece hissediliyorsun.
Ve ben, seni en çok kalbimde hissettim.
O yüzden,
Kalbime dön.
Bir yerin hâlâ ılık orada.
Sana ait, senden yana, senden kalan…
Ben seni unutmuyorum.
Kendimden bile çok seni soruyorum.
Bir gözüm hep uzaklara dalıyor…
Ya sen gelirsin diye,
Ya da içimden geçen adını biri fark eder
diye.

Dön…
Çünkü bu kalp, senden uzak kaldıkça
eksiliyor.
Çünkü gittiğin her yerde, seni burada
bekleyen bir kalp var.
Açık.
Hazır.
Sessiz…
Ve sadece sana ait.
Kalbime dön…
Kırdığın yerden değil,
Sevdiğin yerden başla.
İnan bana,
İçimizde hâlâ tamamlanmamış bir sevda
var.
KALBİME DÖN....