Kalbim Kare As Ruhum Beşbenzemez

Kumral bir kumardayım, ömrüme blöf yapmaktayım
Anaforlar takıyorum gramofona sahici sesler için
Şimdi kıyıcılar vaktidir üç kart istiyorum yarama
Aklım kalıcı olsa da sıfırı tüketmek aşktır yine
Halka başvurmalıyım sonunda, pişmanım yasalara
İhtimal ki “isyan” koyacağım oğlumun ismini,
“İs, yan! ” derse şair, “isyannn” derse savaşçı olur.

Benim harman yerim hangi kundaklamalara konudur
Hangi istasyondadır “gitme, dur” dediklerimiz,
Artık sevgilimle kömür ocaklarında buluşuyorum
İşte diyorum sahici yüzler istiyordun,
Gördün ya yerin altında sahte değil renklerimiz
Vazgeç bu tütsüden, bu deprem muhabirliğinden
Hepimiz dünya denilen göçüğün altında değil miyiz

Yüzüm belirince dalgınlığına bağışlanıyorum güzün
Paslı sesler çıkıyor ufaladığım yapraklardan
Her akşam şiirlerime akıyor yol yorgunu bir tren
Zaman diye esmer bir saat beşe akıyorum ben
Ne kötü, burda kuşlar gökdelenleri dağ sanıyor
Artık son sevinme tarihi geçiyor yaşadığım kentin
Puslu olanla uğurlanıyorum, yolum külle karşılanıyor

Kumral bir kumardayım, ömrüme blöf yapmaktayım
Çok yazıklı sokaklarla soğutuyorum tenimi, yansımayla...
Saçlarımı adamak için yeni gurbetler arıyorum,
Sızım çöle meyilli kendimi rüzgarımla karıyorum,
Şimdi yeni bir bahane gerek bana kabarıyor hesabım
Bitti rölans, varoluş nedenime rest çekiliyor son kez
Hangisi kaybeder, kalbim kare as, ruhum beşbenzemez