Kalbim, en çok ben kırdım seni değil mi? En çok bana kızdın içimde attığın süre boyunca.Hiçbir aşk incitmedi seni, ama ben ya da ben işte bilirsin...
Kabul et yine de, en çok benimle mutlu olduğun değil mi? Her şeyden çok sevinçlerim sevindirdi seni de.Benden bile çok.
Senden özür diliyorum.İnsanlardan tüm kusurlarımı geri alarak sadece senden.Eğer sen affedersen beni; ben de affedebilirim belki kendimi.
Seni üzdüm diye,sana borçluyum diye,yine de beni yaşatmaya çalışıyorsun diye,merhametinin altında ezildiğim için ağladım.Kimse yüzümden değildi,inandıramadım.
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta