Kalbim...
Bir ceviz kabuğu sanki.
Korunmak lazım insanlardan; şehirlerden, köylerden... Gitmek istiyorum buradan.
Neresi benim memleketim?
Sürme beni hayat, bilmediğim hasretlere.
Bir ceviz kabuğunun içindeyim sanki.
Zırhım, benim prangam.
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta