Kalbim...
Bir ceviz kabuğu sanki.
Korunmak lazım insanlardan; şehirlerden, köylerden... Gitmek istiyorum buradan.
Neresi benim memleketim?
Sürme beni hayat, bilmediğim hasretlere.
Bir ceviz kabuğunun içindeyim sanki.
Zırhım, benim prangam.
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta