Delikanlı, hayatın ona yaşattığı acılardan ve sıkıntılardan bunalmıştı.
Evi yalnızca bir otel gibi kullanıyordu; genellikle günün tamamını çalışmakla geçirir, iş çıkışlarında ise kahvede ya da sokaklarda arkadaşlarıyla vakit geçirir, eve yalnızca uyumak için giderdi.
Günler günleri, aylar ayları kovaladı...
Bir gün delikanlı, sosyal bir platformda güzeller güzeli bir kızla tanıştı.
Kız, adeta gizemli bir kutu gibiydi. Matruşka bebekleri gibi, onu anlamaya çalıştıkça yeni yeni acılar çıkıyordu karşısına.
Delikanlı ise kıza büyük bir saygı duyuyordu.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta