Pamuktan gemiler gördüm ufukta.
Gittikçe küçülen umutlarım gibi.
Minik kayıklara dönüştüler bir anda.
Hepsi yakamozda eriyip gitti.
Işıklar söndü, Ay geceyle yüzleşti.
Yıldızlar kaydı, gökyüzü yolu gösterdi.
Birer birer gitti semadan sevilenler.
Hayatın bir parçasıydı; kalanlar ve gidenler.
Erva Özbaba
Kayıt Tarihi : 3.1.2019 20:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!