Işığın altında algılarınla seçmiş iken.
Karanlıklar çökünce, unutmak için uykulara dalmış iken.
Işık ve karanlıkta bilinenin bir birinin aynısı değil iken.
Sadece aydınlıkta, aynanın bile yansıttığı tersi iken.
Bir varmış bir yokmuş ile hikayemde sen var iken.
Güneşin menzilinden çıkışım yokken;
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta