Kalabalıkta Şiiri - Yahya Harbalioğlu

Tarihi geçmiş yırtık bir afişim
Kimse dönüp bakmaz kirli duvarıma
Bana yılın her vakti bir
Ha hazan ha ilkbahar

Yırtk pırtık bir kağıdım
Yağmurlar yağdı üzerime
Sessiz ağlayışlar dağıtmıyor sislerimi
Kalabalık akıyor caddeler sırılsıklam

Umrunda değilim kimsenin
Vakti geçmiş bir ilandan
Kim ne umar
Sırtını dönüp taksilere biniyor insanlar

Savrulur kaldırımların tozu yanı başımda
Elleri cebinde üşür yanımdan geçenler
Hayata ve bu şehre dargın

Bazen dilenciler
Bazen boyacılar bekler yanımda
Bazen de yüreği yangın aşıklar
Küllerime muhtaç değil komşularım

Ömrü bitmiş bir fermanım en çok
Takmaz kimse artık beni
Bıyıklarına dokunuyor
Önümden geçen kabadayılar
Savrulan saçlara bakarken

Ben eski bir afişim
Vaktim geçmiş yıpranmışım
Üstelik perperişanım

Yarım yamalak kalmış bir ilanım
İnsanların bana baktığı yok
Şair de mi yok bu şehirde
Zamanım geçse de varım daha ne
Herkesin işe geç kalması bahane