Bakışlarım yüzüme kapanan demir kapıların eşiğine dökülüyor,
üzerine beton dökülmüş pişmanlıklar,
dalları budanmış serzenişler,
palyaço ruhunda insanlar... Ense kökümde birden beliren derin bir yara...
Soğugunda üşüyorum asi ayazların, gece tan yerine hasret,
gölgesinde yürüyorum duvarların, etrafım dikenli teller le çevrili,
zââflarım utançlarıma yenik, herkes kendi penceresinde,
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim