yalnızlık...
bu yağmur kaç defa ıslattı gözlerini
şemsiyen elindeydi sıkı sıkıya
çıkartıldığım yolculuklarda pencereler kırık
ve geceler soğuk bir uzaktı
senden habersiz
yerimde ki odana koştum
okurdum uyandım
küllere boğuldum
adiyatının heybesinde …
yalnızlık...
sen bunu kendin için yaşamış
beni kendin için yaşatmışsın
iyi ki de yapmışsın
yalnızlık...
sende ki benin taa kendisi
* (beni an)
03.07.09
lüleburgaz kapalı hapishane
Kayıt Tarihi : 29.11.2012 22:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!