Ruhum bilmem kaçıncı asırda kaldı
Umutlarım sonbahar rüzgarlarıyla savrulan bir yapraktı
Ömrüm bir kahve fincanındaki telveydi artık
Kim bilir kimler, umut bağlayıp gönlüme fallar kapadı
Ruhum bilmem nerelerde maziye daldı
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
