Varlığımı söksem benliğimden
geriye bir ben daha mı kalacak
o kadar da var olunmamalı
eşek yükü ağırlığında
yokluğa doğru yol aldıkça
yüküm artıyor
yokluğa neden yük taşınır ki
biriken anılar adında
köşelerime çekildim
korkakça
kahve fincanda izmarit
korkuyorum
hiç yok olamamaktan
cehennemden öte
azabın en çetini
dehşetin künyesi
hep var kalmak
Kayıt Tarihi : 1.9.2025 15:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!