Toprak rengi diyebilirdik
Çikolata rengi de diyebilirdik
Bozayı rengi, fındık rengi, karınca rengi...
Işığın bu tonunu kıran onca şey varken
Etrafımızı iri ağaç gövdeleri kaplamışken
Biz kahverengi demeyi seçtik
O tefecik, hokkacık, bir de sırtındaki çizgi
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta