Kahrolası O Şehir Ve Sen Şiiri - Hakan Baş

Yıktınız gönül sarayımı
Elde ne sevgi kaldı nede huzur
Çaldınız bütün benliğimi aldınız benden
Kahrolası o şehir ve sen
***
Yüreğimin zincirlerini kırıp gittiniz
Bir damla suyu çok görüp kuraklığa ittiniz
Gönlümün baharını kışa çevirdiniz
Kahrolası o şehir ve sen
***
Yaz ortasında kar yağdı garip gönlüme
Çatlayan dudaklarım seni sayıkladı gündüz gece
Dilimden çıkan o iki hece
Kahrolası o şehir ve sen
***
Zindana çevirdiniz dört duvar odamı
Yaşarken ölümü tattırdınız bana
Neşe dolu gülen gözlerime yeniden
Ağlamayı öğrettiniz kahrolası o şehir ve sen
***
Hayata sarıldığım o sımsıkı ellerim
Bir maziden kalan siyah beyaz resimlerin
Umudunu yitirmiş acı dolu sözlerin
En keskin yerisin
Kahrolası o şehir ve sen
***HAKAN BAŞ***