Milyonlarca insanı kovulmuş bir hayatın ötelerine vagonlayıp
Başa bela gibi gören anavatan bağlarından koparılma can yongalığı
Varılan sürgün sığıçlarda,
Dünyayı ucuz makaslara biçen kumpascıların hin niyetiyle yıldız çarpıştırıp
Arada can yakan kıvılcımlarda yoksulumuz...Yokluğumuz...
İki tarafı bir
Dümen suyuyla bulaşığını çalkalayıp bir eden kokteyle linç
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta