Sahipleri gibi hüzünlüydü bahçede ki çiçekler
Elma armut nar ağacı da vardı
Mutsuzlukları evin efendisinin
Gülümseyeceği ana kadardı
Bir de giden tatlı kadının kendileriyle konuşan
Sevip okşayan o narin yaratığın eve dönüşüyle
Matemini tutuyorlardı o yok diye
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Şiirin özellikle ikinci bölümü bir harika... Çocuklar için masal yazmayı düşündünüz mü ? Eminim çok başarılı olurdunuz. Ciddi bir öneri... Saygılar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta