..
insan müsveddeleri topluyorum..
karalama kağıtlarımın köşelerine
kıvrılıp büzüşüyor,.
süslemeye çalıştıkça ben,
kızarık bir gül açıyor, pişkince.
dikenler arasında, gülüyor..
dünya, koca bir tepsiye dökülüyor
milyarlar içi milyon taş!
ayıklarken sayıklıyor sesleri,
boncuk olup diziliyor gerdanıma,
halat olup bileklerime.
ağırlığınca dizlerime kapanan izleri
iğne deliğinde gizledim.
taşınmaz yükler geçerken;
gebe kalmış düşler gördüm,
düşük yapan ağır kanamalı ruhlar bir de
ekin ekip çürüttükleri mahsüller de..
topladığım zihnim de
bir manga inzibatın postal sesi telaşlı ve kararlı.
marazlı üzengileri sıyırınca
kısrak hızında geçen günden;
ay kırığı yansıyan yüzümün çizgilerine,
katık ediyorum iki dirhem düş uykusunu
gök dingin, gök suskun,
ruhumda kar taneleri..
kuyularda eğreti duruşlu ölüler,
insan kılığında, ama değiller..
kötülük sızdırıyor kuyular,
kuyular cehennem kızılı..
kapatın kapıları!
bedenler kanıyor!
ateşiyke içimizde,
koca bir dünya yanıyor...⚘
.....özlem/
ekim/yedi
Özlem Çay
Kayıt Tarihi : 7.10.2024 01:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!