Kahır/1 Şiiri - Özlem Çay

kazan kaldırıyor kazancı yokuşunda
tanrının yamacından sıyrılmış
anason kokulu bir meczup.
kütüğünü soy ağacından
düşürmek için
şerh düşmüş yazgısının
o kara mürekkebinin damladığı
o yakut kadehe
'emanet nefesimin son senedini ödüyorum lan!'
narası illegal bölücü bi kıymık.

bir zılgıttı
feryadın ağıt soslu ömür yemeğine
kanırta kanırta ufalayıp
sereserpe döktüğü.
yaşlı şehrin yokuşu
ruhunun iç hatlarını
boydan boya yararak geçti.
kursağında ki anason kokusu
kötürüm olmuş duygularına
yalpalayarak karışırken sayıklıyordu
'evim nerde?'....
.....öz/