Kağıt kesiği Şiiri - Mehmetcemre Çetin

Gördün mü bak
Hiç yalnız bırakmaya gelmiyor beni
Üç günlük yokluğun da
Yeni yıkıldı üstüme
Hayat

Saklandım yine
Sensizlikten bir şezlong kurdum içime
Ne kadar uzak varsa sarıldım
Ne kadar yabansa yaşam
Ve ne kadar ıcıtırsa kalbimi
Kağıt kesiği sessizlik
Ben o kadar yokum artık
O kadar da vazgeçtim her şeyden

Hepsi kumdanmış meğer
İçine tebessüm biriktirdiğim kuleler
Küçük bir dalgaya bakarmış
Hafif bir rüzgara
Aşk dediğin acıttıkça artarmış

Hiç boşuna uğraşma
Elimden tutup kaldırmaya beni
Bir kez daha gideceksin nasılsa
Ve daha kaç bir kez daha düşeceğim böyle ben
Ayrılıksa düştükçe dizlerimde kanarmış

Salla beni
İçimin cehennemine kur salıncağımı
Bir gurbet türküsü çalsın ıslığın
Arkamdan sadece sen ağla
Üstüme hüznümü örtsünler

Bir de
Söyler misin
Annemin yanına gömsünler..