Ey şiirlere mesken, ağaçtan bozma mahluk!
Gel de kederimle siyaha boyansın beyazlığın.
Aç avuçlarını, bir düş daha karalasın kalemim,
Yazsın yalnızlığını göğsüne perçem vururcasına.
Yavaş yavaş zifir kaplasın kardan aydınlık yüzünü
Yüzün karardıkça alacalansın şairin depresifçe yazdığı.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta