Kadirli Yöresi Yerel Sözlük

• 

  Ahmet Gürlek

  Kadirli Yöresi Yerel Sözlük III (Güncel)
  
  A
  Abara: Tavan arası
  Acar: Yeni
  Acışmak: Acımak
  Adı batasıca: Domuz
  Ağıl: Tarla veya bahçeler arasında çalılardan örülmüş duvar
  Ağız: Hayvanların yavruladıktan sonraki ilk sütü
  Akaba: Engebeli
  Alaf: Sıcak havanın esintisi
  Alağbak: Alakarga
  Alamençik: Bir kuş türü
  Alaz: Dağlamak
  Alkış verme: Dua etme
  Anaç: Yumurtası olan kuş türleri
  Anarya: Geri
  Andaç: Hatıra, ata yadigârı
  Annaç: Karşı
  Appak: Bembeyaz
  Arısili: Çok temiz
  Aşıt: Tenha
  Aşkar: Kuyrugu ve yelesi siyah, beyaz renkli at.
  Avara: İşi gücü olmayan
  Avarlık: Bostan
  Ayak ekiştirmek: Geç kalmak
  Ayakyolu: Tuvalet
  Ayaz: Kuru soğuk
  Ayın aceri: Ay takvimine göre, ayın birinden ayın on dördüne kadar olan günler
  Ayın esgisi: Ay takvimine göre, ayın on dördünden sonraki günler ise ayın eskisidir
  Azık: Yol yiyeceği
  
  B
  Bağır: Göğüs, sine
  Bağlağ: Su değirmenini çalıştırıp durdurmaya yarayan düzenek
  Bakraj: At yükü
  Banbıl: Bir çeşit böcek
  Baraka: Basit ev
  Başak: Tahıl ve meyveleri devşirdikten sonra geriye kalan döküntüler.
  Başı esik: Tam dolmayan
  Bayaktan: Az önce
  Bayır: Yokuş
  Baz: Şahinin dişisi
  Bazlama: Sacda pişen bir çeşit yufka
  Behrinde: O günün şartlarında
  Belik: Saç örgüsü.
  Bellemek: Öğrenmek
  Beşirik: Yetenek
  Bezdirme: Közde pişen hamur çöreği
  Bezi: Ekmeklik hamur.
  Bıçgı: Testere
  Bıldır: Geçen sene
  Bılız: Kısa boylu, ufak yapılı
  Bibi: Hala
  Bider: Tohum
  Bissahal: Az sonra
  Bişme: Sebze yemeği
  Bişşek: Yayık tokmağı
  Bocit: Sürahi
  Boğnak: Sağnak, şiddetli yağmur
  Bor: Sürülmemiş toprak
  Boyunduruk: Öküzlerin boynuna takılan boyunluk
  Boz: Kül rengi
  Böcük: Küçük böcek
  Bögü: Behirli örümcek
  Börk: Örgü şapka
  Börtmek: Sıcaktan çok etkilenmiş olmak
  Budak: Ağaç gövdesinde birazı kalmış dal parçası
  Buncağız: Bu kadarcık
  Bunsukmak: Tozdan dumandan nefesi daralmak
  Burgu: Matkap.
  Bük: Sulak makilik alan
  Büvelek: Bir çeşit sinek
  Büvet: Büyük su birikintisi
  
  C
  Calak: Evlerde el yüz yıkanan yer
  Camız: Manda
  Cangama: Ağız dalaşı, söz kavgası.
  Cardın: Büyük fare
  Carse: Bir kumaş türü
  Cascavlak: Üryan, çıplak
  Celfin: Yumurtlamamış tavuk
  Cemkirmek: Bağırmak
  Cere: Kulplu testi
  Cerek: Çadır kurmada kullanılan uzun ağaç
  Ceyran: Elektrik
  Cezim: Başına bir iş gelmek, hastalanmak
  Cıba: Domuz yavrusu
  Cıkıl: Metal para
  Cılk. Bozulmuş yumurta
  Cıllıcı: Kavgacı, oyunbozan
  Cıllımak: Oyunbozanlık yapmak
  Cıncık: Cam parçası
  Cıngar: Kavga
  Cırcır: Fermuar
  Cırlavuk: Ağustos böceği
  Cırnak: Tırnak
  Cırtık: Çalı çiziği
  Cıvık: Koyuluğu azalmış, gereğinden fazla sulandırılmış olan,
  Cibik: Köşe
  Cilkes: Tamamen
  Cilpirti: Dallarından çalı süpürgesi yapılan bir ağaç
  Cingar: Kavga
  Civcik: Geveze, dedikoducu
  Culuk: Hindi
  Cuvara: Sigara
  Cücük: Ciciv
  Cüllük: Hartlap meyvesi
  
  Ç
  Çağıl: Taş birikintisi
  Çalkamaç: Ayran.
  Çaman: Közde pişmiş et
  Çandır: Melez
  Çapıt: Bez
  Çarık: Topuğuna basılmış ayakkabı
  Çarpana: Sapan yapılan deri
  Çavmak: Hedef sapması
  Çaygara: Çay kenarındaki pınar
  Çebiç: İki yaşında erkek oğlak
  Çeç: Samanla karışık, kalburdan geçirilmemiş tahıl yığını.
  Çekişmek: Ağız kavgası
  Çelme: Ayak takıp düşürmek
  Çeltik: Pirinç
  Çemremek: Giysinin kollarını dirseğe kadar katlamak
  Çenet: Tohumun çatlayıp ikiye açılan kabuğu
  Çepel: Bulaşık
  Çeten: Römork ilavesi
  Çetil: Fide, fidan
  Çığırmak: Türkü söylemek
  Çıkın: İçine yiyecek veya diğer eşyaların konulduğu bez parçası.
  Çıkla: Tümüyle
  Çıkrık: Yünden ip yapmak için kullanılan araç
  Çıngı: Kıvılcım
  Çıngıl: Dal parçası
  Çıra: Çam parçası
  Çırpı: Odun kırıntısı
  Çıtımık: Menengiç ağacı
  Çıtırık: Birbirine girmiş, dolaşık, karışık.
  Çiğir: Patika
  Çileli: Besili
  Çimmek: Banyo yapmak
  Çinçik: Serçe
  Çinke: Sağlam taş
  Çiriş: Pırasaya benzer otsu bir bitki
  Çisemek: Tam pişmemiş
  Çitil: Fidan ya da sebze fidesi
  Çomça: Kepçe
  Çont: Eli kolu engelli
  Çortmuk: Ucu sivri delici veya batıcı büyükçe ağaç parçası
  Çotul: Ağaç ile dalın birleştiği yer
  Çömçe: Kepçe
  Çul: Kılından yapılmış el dokuması kilim
  Çuval: Kıldan veya yünden yapılmış büyük torba
  Çüven: Davul tokmağı
  
  D
  Dadanmak: Tiryakisi olmak
  Dağnemek: Etrafı kolaçan etmek
  Dandik: İşe yaramaz
  Darbız: Toprağın tavı
  Davar: Keçi
  Davış: Ses seda
  Daylak: Tülü devenin erkeği – dişi deveye de daylak deniliyor
  Dayramak: Gerilmekten deforme olmak
  Demin: Az önce
  Demirçik: Ormana ağacı
  Demlik: Sürekli
  Dene: Tahıllar, baklagiller ve bitki tohumları
  Depgi: Deri çökeleği yapımında kullanılan araç
  Depik: Tekme
  Deşirmek: Toplamak
  Devlikigün: Ertesi gün
  Dıkılmak: Girmek
  Dıkız: Çok sıkıştırılmış, bastırılmış, dolu, sıkı, sıkışık
  Dışlığı gelmemek: Canı sıkılmak
  Dışlık: Moral
  Dilber: Güzel
  Dinelmek: Ayakta durmak
  Dokurcun: Dokuztaş
  Dombalak: Takla
  Dölek: Düz arazi
  Döş: Göğüs
  Dulda: Rüzgâr esmeyen kuytu yer
  Duluk: Yüz, yüzün şakak ile çene arasındaki yanı, yanak
  Dunukmak: Bir yerde takılı kalmak.
  Dutmaç: Az pişmiş bazlama
  
  E
  Ebeş: Çirkin, çok sarışın
  Efin tefin: Harap olmak, bozulmak
  Eğrelti: Meşe
  Eke: Keçi
  El müslüm seyrine: Çoğunluğa göre hareket etmek
  Elefetsiz: Anlamsız
  Ellehem: Herhalde
  Ellengeç: Yengeç
  Ellik: Ekin biçerken parmaklara takılan ağaç korumalık
  Emiştirmek: Koyunların kuzuları emzirmesi
  Emlik: Ana sütü emmekte olan
  Emmi: Amca
  Endeze: Araç, aygıt
  Enik: Kedi köpek yavrusu
  Entari: Tek parçalı kadın giysisi.
  Esbap: Giysi
  Esinti: Rüzgâr
  Eski: Bir ucu ateşte yanan odun
  Essah: Gerçek
  Eşgere: Aşikâr besbelli
  Eşiklik: Kapı ağzı
  Eten: Memelilerde ana ile dölüt arasında kan alıp vermeyi sağlayan organ
  Evham: Temelsiz kaygı, kuşku
  Evlek: Dönümün dörtte biri
  Evlensek: Evlenmek isteyen
  Evmek: Acele etmek
  Evran: Devasal boyutlardaki yılan
  Evreğeç: Yufka yapmak için kullanılan yassı oklava
  Evsin: Avcılıkta siper alınan yer
  
  F
  Fak: Tuzak
  Fakı: Hoca
  Fallik: Hafif meşrep, oynak kadın
  Fanila: İç çamaşırı.
  Farız: Kurnaz.
  Fedik: Haşlanmış mısır, buğday tanesi
  Feldirdemek: Titremek
  Felfellemek: Şaşırmak, Sendelemek
  Feriştah: En iyi
  Fıçı: Varil
  Fırfırı: Küçük yağmurlama
  Fırıştak: Topaç
  Fışgırık: Elde kullanılan ilaçlama aracı
  Filteke: Çatal iğne
  Firez: Anız
  Firik: Yenilecek kıvamda
  Fiske: Eski bir aydınlatma aracı
  Fistan: Kadın elbisesi
  Fitlik fitlik: Paramparça
  Fola: Belirli bir yerin ortası
  Fütur: Kaygı
  
  G
  Gada: Dert, hastalık, belâ.
  Gadasını almak: Belasını almak
  Gahirlenmek: Sitem etmek
  Galan: Bundan sonra
  Galiç: Küçük orak
  Gallep: Güvercin
  Galli: Sincap
  Galp: Hantal
  Gamga: Kesilen odunun küçük parçası
  Gandak: Büyük çukur
  Gandırıkçı: Yalancı
  Ganı garrah olmak: Ganimete üşüşmek
  Gapcık: Kabuk
  Gapışmak: Kavga etmek
  Gapıt: Kaban
  Gaplık: Mutfak rafı
  Garabet: İftira
  Garaböcük: Domuz
  Garanmak: Suçlamak
  Garbi: Batıdan esen yel
  Garez: Düşmanlık
  Garsambaç: Kar pekmez karışımı yiyecek
  Gasıl: Yeşil ekin
  Gatık: Ayran
  Gavırga: Patlamış mısır
  Gavut: Kavrulmuş tahıl unu
  Gazel: Kurumuş yaprak
  Gelinti: Sonradan gelen
  Gem: Harman çıkarmakta kullanılan bir araç
  Geviş: Eti yenen hayvanların işkembesindeki yiyeceği tekrar çiğnemesi
  Gevmek: Çiğnemek
  Gevrek: Kolayca kırılıp ufalanan.
  Gıcı: Küçük dolu yağışı
  Gıdım: Çok az
  Gılçık: Ekin başaklarındaki sert ve kıl gibi uzun lif
  Gıllik: Küçük
  Gırak: Kenar
  Gırçarmak: Kötü niyetli olmak
  Gısga: Soğan tohumu
  Gısıkmak: Sıkışmak
  Gıvratma: Döndürerek bükülmüş
  Gıyılgan: Ağaçtan batıcı, delici küçük parça
  Gıyrak: Küçük kum veya toprak parçası
  Gızınmak: Isınmak
  Gocunmak: Çekinmek
  Gompile: Tamamen
  Gontak: Araba anahtarı
  Goska: Gururlu
  Goza: Pamuğun
  Göbelek: Mantar
  Göcek: Bir karış boyundaki ekin
  Göde: Şişman
  Göğ: Gök mavisi
  Gökcek: Güzel, alımlı
  Gölük: At, eşek, katır gibi hayvanların ortak adı
  Gön: Deri
  Göynek: İç gömlek
  Göyünmek: Neredeyse yanmak
  Gubarmak: Şişmek
  Gulle: Bilye, misket
  Gulunç: İki omuz arası, sırt
  Gurk: Civciv çıkarmış tavuk
  Güvermek
  
  H
  Hacet: Herhangi bir şey için gerekli olma
  Haçan: Ne çabuk
  Hakına: Yavrulamamış keçi
  Halaka: Gezmek
  Halvet: Tenhaya çekilme
  Hamaylı: Muska
  Hambalis: Aşılı yaban mersini
  Hampasına binmek: Üzerine yüklenmek
  Hapban: Kuş ve fare tutmak için yapılan kapan
  Har: Defne
  Haral: Büyük çuval
  Hardalatsız: Biçimsiz
  Haris: Kıskanç
  Hartlap: Kocayemiş
  Hasbihal: Dertleşme
  Haşat: Darmadağınık, bitkin, yorgun
  Haşventi: Humus olamamış ağaç kalıntısı
  Hayma: Çardak
  Heba: Ziyan olmak
  Hebil: Sarmaşık
  Heder: Boşa gitme, ziyan olma
  Helik: Küçük taş parçası
  Helke: Kulplu su kabı
  Herif: Bey, erkek
  Herkildek: Kötü huylu.
  Hezaran: Binlerce
  Hıdaksıramak: Sürekli rahatsız etmek
  Hıllangaç: Salıncak
  Hıllınmak: Sallanmak
  Hıltan: Çöpleri kürdan olarak kullanılan bir ot
  Hımbıl: Bir çeşit oyun
  Hınıs: Pinti
  Hırtık: Eklem yerlerinin kayması, zedelenmesi
  Hışı çıkmak: Çok yorulmak
  Hıta: Acur
  Hızman: Çiriş kökünden yapılan saklama kabı
  Holluğu inmek: Hevesi gitmek
  Holungu: Büyük sopa
  Hombul: Omuz
  Hopuna almak: Sırtına almak
  Hopur: Ormandan açılmış tarla
  Horanta: Aile eşrafı
  Hortlak: Halk arasında ölen birinin mezarından çıkıp dolaşması.
  Hoşur: Değersiz, kaba, bayağı
  Hoyuk: Korkuluk
  Hödüm: Yara, bere,
  Hölümek: Tohumu sulandırıp karıştırmak
  Hörrük: Övüngen.
  Höşür: Uçurum
  Hu: Samanlık
  Huysukmak: Tehlike sezinlemek
  Huzulu masraf: Gereksiz harcama
  
  I-İ
  İbili: İbibik kuşu
  Iğranmak: Sağa sola dönüp durmak
  Ihmak: Diz çökmek
  Ihtı: Soğuktan korunaklı yer
  İkirciklenmek: Şüphelenmek
  İkrar: Söz vermek
  İlenmek: Bir kimse için kötü dilekte bulunmak.
  Ilmık: Yeni filiz durumundaki ekin.
  İncik. Topuğun az üstü
  İpil ipil etmek: Hızlı hızlı yanıp sönmek
  Irgalamak: İlgilendirmek.
  İriçgil: Sucuk
  İriktirme: İrkme, biriktirme.
  Ismarıç: Sipariş
  Istar: Kilim tezgâhı
  Işımak: Şafak sökmesi
  Işkın: Filiz
  İşmar: El, göz, kaş ya da başla yapılan işaret.
  İt kılı postal bağı: Gereksiz, önemsiz
  İvcik: Sakince
  Ivır zıvır: Önemsiz şeyler
  
  K
  Kaçambak: Mısır unundan yapılan yiyecek
  Kada: Kaza, bela
  Kadana: At
  Kadem: Ayak, adım
  Kakılı: Çok
  Kaltak: Semer, eyer
  Kamalak: Sedir ağacı
  Kanı garrah olmak: Yağmalamak
  Kapsalık: Ağıl kapısı
  Karamet: İftira
  Katık: Ayran
  Kavil yeri: Buluşma yeri
  Keçe: Yünden ve tüyden yapılmış kalın kumaş
  Kehni: Kazma
  Kekil: Kâkül
  Kekre: Tadı ekşimsi, buruk ve acımtırak olan
  Kele: Kadınlar için kullanılan hitap şekli
  Kelep: Büyük iplik çilesi
  Keleş: Güzel
  Kelle: Kesilmiş kafa
  Kemçik: Alt çenesi çıkık ve üst çenesi içeriye çökmüş gibi duran
  Kemçinmek: Öykünmek
  Kenef: Tuvalet
  Kenger: Dikendi bir bitki
  Kepir: Verimsiz toprak
  Kepmek: Yıkılmak
  Kerçine Konuşmak: Kinayeli konuşmak, eleştirmek
  Kertiş: Kertenkele
  Kese: Kestirme yol
  Keskenmek: El kaldırmak
  Kesme: Meşe türü bir ağaç
  Keşkere: El arabası
  Kevmek: Yenmek
  Kılavlamak: Bileylemek
  Kımık: Küçük
  Kımıldamak: Kıpır kıpır etmek
  Kıraç: Verimsiz toprak
  Kırfacan: Bozguna uğramış
  Kırfacan: Katliam
  Kırklık: Koyun keçi kırpma makası
  Kırkmak: Koyun keçi kırpmak
  Kısmık: Eli sıkı, cimri, pinti
  Kıvı: Hücum
  Kıyılgan: Çok küçük, ince ve sivri uçlu ağaç parçası.
  Kıymık: diken gibi, çok küçük ve sivri ağaç parçası
  Kıytırık: Değersiz
  Kızzan: Kedi ve köpeğin çiftleşme zamanı
  Kilden: Su tası
  Kildirmek: Fırlatmak
  Kirkit: Kilim dokunan demir alet
  Kirmen: İp eğirme aracı
  Kirmen: Yünden ip eğirmeye yarayan araç
  Kirtik: Sabunun en küçük hali
  Kodaman: Para ya da makam sahibi insanlar için alay yollu bir ifade
  Koğlamak: Dedikodu
  Kolan: Kıldan yapılmış yassı ip
  Konalga: Konak yeri
  Koytarmak: Boşaltmak
  Kömbe: Külde pişirilen mayasız çörek
  Könçek: Uzun paçalı don
  Köre: Demirci aleti
  Köre: Karınca yuvası
  Körmen: Sarımsak çeşidi
  Körpe: Çok taze
  Kösengi: Ocakta yana yana kısalmış odun parçası
  Köskelmek: Yaslanarak oturmak
  Köten. Traktöre takılan pulluk.
  Köynek: Gömlek
  Kubarmak: Dayılanmak
  Kulunç: Vücudun sırt bölgesi, iki kürek kemiği arası.
  Kunnamak: Doğurmak
  Kurk: Civcivli tavuk
  Kuşluk vakti: Güneş doğduktan sonra
  Kuytu: Tenha
  Külek: Tahta kova
  Külemek: Hayvanın ayaklarını bağlayıp kaçamaz duruma getirmek.
  Küncü: Susam
  Küren: Hayvan sürüsü
  Kürtün: Rüzgârın etkisiyle kuytu yerlere toplanmış kar yığını.
  
  L
  Laylon: Plastik malzeme
  Laylon: Römork
  Lemerme: Nemlenme
  Lepe: Tahıl yemeği
  Lo: Taş silindir
  Loş: Düğün yemeği
  Löküs: Gaz lambası
  
  M
  Ma: Uzun ağaç
  Mağrıp: Batı
  Malamat: Rezil, kepaze
  Maldan: Taş duvar
  Mangılı batmak: Adı unutulmak
  Manık: Kedi yavrusu
  Maraz: Hastalık
  Marzıman: Erkek eşek
  Maşakat: Uğraş
  Maşrık: Doğu
  Mavra: Sohbet
  Maytab: Şaka
  Mecal: Dinçlik
  Meke: Mısır
  Melefe: Yorganın astarı.
  Menfez: Selin yolu bozmaması için, yolun altından geçen beton boru
  Mertek: Yontulmuş ince uzun ağaç
  Meses: Uzun değnek
  Mezda: Köknar
  Mık: Çivi
  Mıkıs: Cimri
  Mintan: Gömlek
  Mitil: Yatak, yorgan eskisi
  Motur: Traktör
  Mucuk: Küçük sinek
  Murt: Yaban mersini
  Musmul: İslami usule göre kesilmiş
  Muşamba: Naylon
  Mürdün: Kapı kapatılan ağaç.
  Müşteri: Alıcı
  Müzevir: Söz getirip götüren, arabozan
  
  N
  Namazla: Seccade
  Namtı: Bıçağın demir kısmı
  Nişe: Buğdayın özü
  
  O
  Ocaklık: Şömine
  Okuntu: Davetiye
  Omusilli: Çok güzel
  Omuzla: Kalın odun
  Oynaş: Yasak aşk yaşayan
  
  Ö
  Ölçermek: Sönmekte olan odunları ateşe atmak
  Ölmesek: Çok zayıf, cılız
  Örklemek: Hayvanı ot yiyebilecek biçimde uzun bir iple bağlamak.
  Örme: Kıldan yapılmış urgan
  Örtme: Evin önü
  Öteberi: İhtiyaç malzemeleri
  
  P
  Paldın: Semerini atın vücuduna bağlayan kuşak
  Palıt: Palamut
  Pampal: Gelincik çiçeği
  Pança: Avuç
  Papel: Kâğıt para
  Parka: Kaban
  Patanç: Bacak arası
  Peder: Baba
  Pelik: Parça
  Peş: Arka
  Peşkir: Havlu
  Pırnal: Bir ağaç türü
  Pırtı: Giysi
  Pırtmak: Yuvasından çıkmak
  Pıslanpatır: Saklambaç oyunu
  Pısmak: Saklanmak
  Pıtık: Ardıç türü bodur bir ağaç
  Pinnik: Kümes
  Pola: Yuvadaki son yumurta
  Polim: Entrika
  Pontil: Pantolon
  Puhara: Baca
  Pus: Sis
  Pür: Köknar dalı
  Pürçük: Bitkilerin püskülü yaprakları
  Püren: İğne yapraklı bir maki türü
  Püsü: Kedi
  
  R
  Reyha: Koku
  
  S
  Sabı: Küçük çocuk
  Sağdıç: Düğünde damadın kılavuzu
  Sağmal: Sütü sağılan hayvanlar
  Sakga: Kene
  Sakna: Kabuklu tohum
  Sallan seyip: Çobansız, başıboş, darmadağın.
  Sapak: Tali yol
  Saplıcan: Zatürre
  Sarat: Büyük kalbur
  Sarat: Geniş delikli kevgir
  Sarkanak: Peynir mayalamakta kullanılan eti yenen hayvanların bir iç organı
  Savan: Günlük kullanım için dokunmuş kilim
  Savat: Gümüşe kurşunla işlenen nakış
  Savışmak: Geçip gitmek
  Sayrı: Hasta
  Sehil: Kışlık, sıcak memleket.
  Seklem: Yarıya yakın
  Selamet: Kurtuluş
  Selinti: Sel ile gelen
  Sepedi Seyrek: olur olmaz konuşan
  Sepelemek: Çiselemek
  Sergi: Yere serilen halı, kilim, yolluk…
  Seyip: Çobansız, başıboş.
  Seyirtmek: Koşmak
  Sıfat: Surat, sima
  Sıkkın: Parasız
  Sıklat: Bunaltıcı hava
  Sırıtmak: Gülümsemek
  Sırtarmak: Sürekli gülmek
  Sıvazlamak: Okşamak.
  Siftimek: Ayıklamak
  Sikke: Demir kazık
  Sille: Tokat
  Simsar: Arabulucu
  Sinmek: Hedef küçülterek, avına yaklaşmak
  Sinsin: Ateş etrafında oynanan bir halk oyunu
  Sival: Sorgu
  Soğukluk: Semizotu
  Sokum: Dürüm
  Soyka: Ölünün üzerinden çıkan giysi
  Söbe: Oval, elips
  Sömelek: Kundaktaki bebek
  Söykenmek: Yaslanmak, destekli oturmak
  Südük: Soy, nesil anlamında
  Sülük: Salyangoz
  Sündük: Her şey el uzatıp hepsinden isteyen
  Süngüç: İşaret parmağı ile başparmak arasındaki uzaklık
  Sünmek: Uzamak
  Sürek: Sürülmüş tarla
  Süsmek: Tos vurmak
  Süven: Küçük ağaç direk
  Süyük: Çatının uç noktası
  
  Ş
  Şahbaz: Becerikli, çabuk
  Şakıldak: Su değirmeninde dönen taşın üzerindeki araç
  Şaplak: Tokat
  Şar: Şehir
  Şavkımak: Işık saçmak
  Şek: Ters
  Şelek: Yük
  Şerbet: Tatlandırılmış meyve suyu
  Şılınga: Enjektör
  Şif: Pamuk kabuğu
  Şifan: Yulaf
  Şimbit: Cımbız.
  Şinik: Sekiz kiloluk tahıl ölçeği
  Şire: Tatlı
  Şivşirmek: Kışkırtmak
  Şor: Söz, lâf
  
  T
  Taka: Bir çeşit kamelya
  Tamahkâr: Tenezzül eden
  Taman: Az önce
  Tamaş etmek: Seyretmek
  Tandır: Üzerinde çörek pişirilen yassı taş
  Tantana: Boş laf
  Tarpadan: Aniden
  Taşgala: Alay etmek
  Taşkala etmek: Dalga geçmek, alaya almak
  Tavatır: Güzel
  Tavlak: Kavuğu soyulmuş ceviz
  Tavlamak: Umut vererek inandırmak, kandırmak
  Tebdili şaşmak: şaşırmak
  Teberik: Türünün son örneği
  Teke kısırı: Oğlağı olmayan hakına görünümlü keçi
  Telef: Ölmek mahvolmak
  Teleme: Sütten yapılan yumuşak bir peynir
  Temaşa etmek:
  Tenbih: Öğüt
  Tengi terezi: Düzenli, ucu ucuna
  Terki: Eyerin arka bölümü
  Teserleme: Örnek verme
  Teşt: Leğen
  Tetiri: Sumak ağacı
  Tevek: Üzüm bağı
  Tevir: Çeşit
  Tezmek: Yolunu kaybetmek
  Tıfıl: Ufak tefek, zayıf kimse
  Tımar: Hayvan terbiyesi
  Tınsırık: Hapşırmak
  Tıraka: Hamağı yatılabilir duruma getirebilmek
  Tırampa: Değiş-tokuş
  Tırasa: Kariyer
  Tırık: Küçük piliç
  Tırıp: Bol miktarda
  Tırıs: Atın koşarcasına gitmesi
  Tırşık: Yemeği yapılan, ekşi tatta bir otsu bitki
  Tinkmek: Sekmek
  Tintirik: Fiske
  Tirşik: Yabani pancar yemeği
  Tokaç: Çamaşır yıkarken kullanılan sopa
  Toklu: 2 yaşında koyun
  Topak: Yuvarlak - Küre
  Tor: Acemi
  Tort:Köpeklerin boynuna takılan çivili halka
  Tosbağa: kaplumbağa
  Toscu: Değirmenci
  Tuluk: Bütün olarak çıkarılan ve kap olarak kullanılan koyun, keçi ve sığır derisi, tulum
  Tuman: Giysi
  Tumdurmak: Suya batırmak
  Turaç: Çukurova’ya özgü ötücü bir kuş
  Tusbağa: Kaplumbağa
  Tutma: Yanaşma
  Tutu: Teminat.
  Tülek: Tüyünü değiştiren hayvan
  Tülemek: Tüy değiştirmek
  Tütsü: Duman çıkarma
  
  U
  Ufra: Hamura kıvam veren un
  Uğrun: Gizli saklı
  Ulama: Bezden dokunmuş yolluk
  Ulmak: Çürümek
  Umsuluk: Bunalmak
  Urum: Batı
  Urup: Çeyrek
  Urupla: Çeyrek şinik
  Usukmak: Akıllanmak
  Usul: Yavaş
  Uyluk: Bacak
  Uz: Sessiz, yavaş
  
  Ü
  Ümük: Gırtlak
  Ütmek: Yenmek
  
  V
  Velvele: Ortalığı karıştırmak
  Vıttırı vızzık: Önemsiz
  Vıykırmak: Bağırmak
  Vızzık: İzmarit
  
  Y
  Yaba: Saman atmakta kullanılan tahta kürek
  Yadırgı: Yabancı
  Yağlık: Büyük mendil
  Yalak: Su biriken çukur
  Yalbırdak: Yarı çıplak
  Yalım: Alev
  Yalpalamak: Sağa sola savrulmak
  Yanaz: Aykırı hareket eden
  Yansılamak: Öykünmek
  Yartnak: Tomruktan balta ile yarılarak yapılan kaba tahta
  Yasdı: Düz
  Yazı: Ova
  Yazı: Tarla, ova
  Yekinmek: Ayağa kalkmak
  Yekinmek: Ayağa kalkmak
  Yel: Rüzgâr
  Yemşen: Yemişleri olan yabani bir ağaç
  Yetik: Olgunlaşmış
  Yeyni: Hafif
  Yeyni: Hafif
  Yılgın: korkudan sinmiş, gözü korkmuş.
  Yılışmak: Gülümsemek
  Yiğdiş: Onanmış
  Yitik: Kayıp
  Yolak: Patika, dağ yolu
  Yolum kırağı: Yolun kenarı
  Yonga: Kesilen, yontulan ağaçlardan çıkan parça
  Yontmak: Düzeltmek
  Yornuk: Dinlenme
  Yoz: Kuzusu olmayan koyun
  Yozlak: Doğurması yakın hayvan
  Yörep: Eğimli yer
  Yufka: İnce
  Yuka: Derin olmayan
  Yumak: Yuvarlak biçimde sarılmış iplik
  Yumulmak: Kapanmak
  Yumuş: Emir
  Yunak: Çamaşır
  Yunmak: Yıkanmak
  Yuvanta: Dışarıdan gelen
  Yüklük: Yatak konulan yer
  Yülemek: Bilelemek
  
  Z
  Zabıt: Tutanak
  Zahar: Galiba
  Zavar: Değişik tahıllardan öğütülmüş hayvan yemi
  Zavır: Paylama, azar
  Zavırlamak: Kızmak
  Zemheri: Karakış
  Zıbarmak: Ölmek
  Zıbın: Kadınların giydiği etek ya da uzun elbise
  Zıkkım: Ağı, zehir
  Zırnık: Çok az
  Zıypınmak: Kaymak
  Zıypmak: Kaymak
  Zibidi: Boşuna gezen
  Zibil: Hayvan gübresi
  Zibillik: Havan dışkılarının döküldüğü yer, küllük
  Zifir: Yağ lekesi
  Zillemek: Çimlenmek
  Zincar: Dikenlik
  Zivziv: Boşu boşuna
  Ziynakıl getmek: Yorgunluktan uyuyakalmak
  Zobu: İşe yaramaz
  Zomzalak: Ağaç türü
  Zopur: Aniden gelip geçen yağmur
  Zopzekil: Boylu poslu ama akılsız olan.
  Zopzopu: Hoyratça hareket eden genç
  Zorlu olmuş: Güzel olmuş
  Zorsunmak: Erinmek
  Zubun: Şalvara benzer giyecek
  Zumzuk: Yumruk
  Zurba: Kuş sürüsü
  Zurba: Küme, grup
  

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Ahmet Gürlek

  Kadirli Yöresi Yerel Sözlük II (Güncel)
  
  A
  Acar: Yeni
  Acışmak: Acımak
  Adı batasıca: Domuz
  Ağıl: Tarla veya bahçeler arasında çalılardan örülmüş duvar
  Ağız: Hayvanların yavruladıktan sonraki ilk sütü
  Akaba: Engebeli
  Alaf: Sıcak havanın esintisi
  Alağbak: Alakarga
  Alamençik: Bir kuş türü
  Alaz: Dağlamak
  Alkış verme: Dua etme
  Anaç: Yumurtası olan kuş türleri
  Anarya: Geri
  Andaç: Hatıra, ata yadigârı
  Annaç: Karşı
  Appak: Bembeyaz
  Arısili: Çok temiz
  Aşıt: Tenha
  Aşkar: Kuyrugu ve yelesi siyah, beyaz renkli at.
  Avara: İşi gücü olmayan
  Avarlık: Bostan
  Ayak ekiştirmek: Geç kalmak
  Ayakyolu: Tuvalet
  Ayaz: Kuru soğuk
  Ayın aceri: Ay takvimine göre, ayın birinden ayın on dördüne kadar olan günler
  Ayın esgisi: Ay takvimine göre, ayın on dördünden sonraki günler ise ayın eskisidir
  Azık: Yol yiyeceği
  
  B
  Bağır: Göğüs, sine
  Bağlağ: Su değirmenini çalıştırıp durdurmaya yarayan düzenek
  Bakraj: At yükü
  Banbıl: Bir çeşit böcek
  Baraka: Basit ev
  Başak: Tahıl ve meyveleri devşirdikten sonra geriye kalan döküntüler.
  Başı esik: Tam dolmayan
  Bayaktan: Az önce
  Bayır: Yokuş
  Baz: Şahinin dişisi
  Bazlama: Sacda pişen bir çeşit yufka
  Behrinde: O günün şartlarında
  Belik: Saç örgüsü.
  Bellemek: Öğrenmek
  Beşirik: Yetenek
  Bezdirme: Közde pişen hamur çöreği
  Bezi: Ekmeklik hamur.
  Bıçgı: Testere
  Bıldır: Geçen sene
  Bılız: Kısa boylu, ufak yapılı
  Bibi: Hala
  Bider: Tohum
  Bissahal: Az sonra
  Bişme: Sebze yemeği
  Bişşek: Yayık tokmağı
  Bocit: Sürahi
  Boğnak: Sağnak, şiddetli yağmur
  Bor: Sürülmemiş toprak
  Boyunduruk: Öküzlerin boynuna takılan boyunluk
  Boz: Kül rengi
  Böcük: Küçük böcek
  Bögü: Behirli örümcek
  Börk: Örgü şapka
  Börtmek: Sıcaktan çok etkilenmiş olmak
  Budak: Ağaç gövdesinde birazı kalmış dal parçası
  Buncağız: Bu kadarcık
  Bunsukmak: Tozdan dumandan nefesi daralmak
  Burgu: Matkap.
  Bük: Sulak makilik alan
  Büvelek: Bir çeşit sinek
  Büvet: Büyük su birikintisi
  
  C
  Calak: Evlerde el yüz yıkanan yer
  Camız: Manda
  Cangama: Ağız dalaşı, söz kavgası.
  Cardın: Büyük fare
  Carse: Bir kumaş türü
  Cascavlak: Üryan, çıplak
  Celfin: Yumurtlamamış tavuk
  Cemkirmek: Bağırmak
  Cere: Kulplu testi
  Cerek: Çadır kurmada kullanılan uzun ağaç
  Ceyran: Elektrik
  Cezim: Başına bir iş gelmek, hastalanmak
  Cıba: Domuz yavrusu
  Cıkıl: Metal para
  Cılk. Bozulmuş yumurta
  Cıllıcı: Kavgacı, oyunbozan
  Cıllımak: Oyunbozanlık yapmak
  Cıncık: Cam parçası
  Cıngar: Kavga
  Cırcır: Fermuar
  Cırlavuk: Ağustos böceği
  Cırnak: Tırnak
  Cırtık: Çalı çiziği
  Cıvık: Koyuluğu azalmış, gereğinden fazla sulandırılmış olan,
  Cibik: Köşe
  Cilkes: Tamamen
  Cilpirti: Dallarından çalı süpürgesi yapılan bir ağaç
  Cingar: Kavga
  Civcik: Geveze, dedikoducu
  Culuk: Hindi
  Cuvara: Sigara
  Cücük: Ciciv
  Cüllük: Hartlap meyvesi
  
  Ç
  Çağıl: Taş birikintisi
  Çalkamaç: Ayran.
  Çaman: Közde pişmiş et
  Çandır: Melez
  Çapıt: Bez
  Çarık: Topuğuna basılmış ayakkabı
  Çarpana: Sapan yapılan deri
  Çaygara: Kaynak suyu
  Çebiç: İki yaşında erkek oğlak
  Çeç: Samanla karışık, kalburdan geçirilmemiş tahıl yığını.
  Çekişmek: Ağız kavgası
  Çelme: Ayak takıp düşürmek
  Çeltik: Pirinç
  Çenet: Tohumun çatlayıp ikiye açılan kabuğu
  Çepel: Bulaşık
  Çeten: Römork ilavesi
  Çetil: Fide, fidan
  Çığırmak: Türkü söylemek
  Çıkın: İçine yiyecek veya diğer eşyaların konulduğu bez parçası.
  Çıkla: Tümüyle
  Çıkrık: Yünden ip yapmak için kullanılan araç
  Çıngı: Kıvılcım
  Çıngıl: Dal parçası
  Çıra: Çam parçası
  Çırpı: Odun kırıntısı
  Çıtımık: Menengiç ağacı
  Çıtırık: Birbirine girmiş, dolaşık, karışık.
  Çileli: Besili
  Çimmek: Banyo yapmak
  Çinçik: Serçe
  Çinke: Sağlam taş
  Çiriş: Pırasaya benzer otsu bir bitki
  Çisemek: Tam pişmemiş
  Çitil: Fidan ya da sebze fidesi
  Çomça: Kepçe
  Çortmuk: Ucu sivri delici veya batıcı büyükçe ağaç parçası
  Çotul: Ağaç ile dalın birleştiği yer
  Çömçe: Kepçe
  Çul: Kılından yapılmış el dokuması kilim
  Çuval: Kıldan veya yünden yapılmış büyük torba
  Çüven: Davul tokmağı
  
  D
  Dadanmak: Tiryakisi olmak
  Dağnemek: Etrafı kolaçan etmek
  Dandik: İşe yaramaz
  Darbız: Toprağın tavı
  Davar: Keçi
  Davış: Ses seda
  Daylak: Tülü devenin erkeği – dişi deveye de daylak deniliyor
  Dayramak: Gerilmekten deforme olmak
  Demin: Az önce
  Demirçik: Ormana ağacı
  Demlik: Sürekli
  Dene: Tahıllar, baklagiller ve bitki tohumları
  Depgi: Deri çökeleği yapımında kullanılan araç
  Depik: Tekme
  Deşirmek: Toplamak
  Devlikigün: Ertesi gün
  Dıkılmak: Girmek
  Dıkız: Çok sıkıştırılmış, bastırılmış, dolu, sıkı, sıkışık
  Dışlığı gelmemek: Canı sıkılmak
  Dışlık: Moral
  Dilber: Güzel
  Dinelmek: Ayakta durmak
  Dokurcun: Dokuztaş
  Dombalak: Takla
  Dölek: Düz arazi
  Döş: Göğüs
  Dulda: Rüzgâr esmeyen kuytu yer
  Duluk: Yüz, yüzün şakak ile çene arasındaki yanı, yanak
  Dunukmak: Bir yerde takılı kalmak.
  Dutmaç: Az pişmiş bazlama
  
  E
  Ebeş: Çirkin, çok sarışın
  Efin tefin: Harap olmak, bozulmak
  Eğrelti: Meşe
  Eke: Keçi
  El müslüm seyrine: Çoğunluğa göre hareket etmek
  Elefetsiz: Anlamsız
  Ellehem: Herhalde
  Ellengeç: Yengeç
  Ellik: Ekin biçerken parmaklara takılan ağaç korumalık
  Emlik: Ana sütü emmekte olan
  Emlik: Yeni doğmuş koyun keçi yavrusu
  Emmi: Amca
  Endeze: Araç, aygıt
  Enik: Kedi köpek yavrusu
  Entari: Tek parçalı kadın giysisi.
  Esbap: Giysi
  Esinti: Rüzgâr
  Eski: Bir ucu ateşte yanan odun
  Essah: Gerçek
  Eşgere: Aşikâr besbelli
  Eşiklik: Kapı ağzı
  Eten: Memelilerde ana ile dölüt arasında kan alıp vermeyi sağlayan organ
  Evham: Temelsiz kaygı, kuşku
  Evlek: Dönümün dörtte biri
  Evlensek: Evlenmek isteyen
  Evmek: Acele etmek
  Evreğeç: Yufka yapmak için kullanılan yassı oklava
  Evsin: Avcılıkta siper alınan yer
  
  F
  Fak: Tuzak
  Fakı: Hoca
  Fallik: Hafif meşrep, oynak kadın
  Fanila: İç çamaşırı.
  Farız: Kurnaz.
  Fedik: Haşlanmış mısır, buğday tanesi
  Felfellemek: Şaşırmak, Sendelemek
  Feriştah: En iyi
  Fıçı: Varil
  Fırfırı: Küçük yağmurlama
  Fırıştak: Topaç
  Fışgırık: Elde kullanılan ilaçlama aracı
  Filteke: Çatal iğne
  Firez: Anız
  Firik: Yenilecek kıvamda
  Fiske: Eski bir aydınlatma aracı
  Fistan: Kadın elbisesi
  Fitlik fitlik: Paramparça
  Fola: Belirli bir yerin ortası
  
  G
  Gada: Dert, hastalık, belâ.
  Gadasını almak: Belasını almak
  Gahirlenmek: Sitem etmek
  Galan: Bundan sonra
  Galiç: Küçük orak
  Gallep: Güvercin
  Galli: Sincap
  Galp: Hantal
  Gamga: Kesilen odunun küçük parçası
  Gandak: Büyük çukur
  Gandırıkçı: Yalancı
  Ganı garrah olmak: Ganimete üşüşmek
  Gapcık: Kabuk
  Gapışmak: Kavga etmek
  Gapıt: Kaban
  Gaplık: Mutfak rafı
  Garabet: İftira
  Garaböcük: Domuz
  Garanmak: Suçlamak
  Garbi: Batıdan esen yel
  Garez: Düşmanlık
  Garsambaç: Kar pekmez karışımı yiyecek
  Gasıl: Yeşil ekin
  Gatık: Ayran
  Gavırga: Patlamış mısır
  Gavut: Kavrulmuş tahıl unu
  Gazel: Kurumuş yaprak
  Gelinti: Sonradan gelen
  Gem: Harman çıkarmakta kullanılan bir araç
  Geviş: Eti yenen hayvanların işkembesindeki yiyeceği tekrar çiğnemesi
  Gevmek: Çiğnemek
  Gevrek: Kolayca kırılıp ufalanan.
  Gıcı: Küçük dolu yağışı
  Gıdım: Çok az
  Gılçık: Ekin başaklarındaki sert ve kıl gibi uzun lif
  Gıllik: Küçük
  Gırak: Kenar
  Gırçarmak: Kötü niyetli olmak
  Gısga: Soğan tohumu
  Gısıkmak: Sıkışmak
  Gıvratma: Döndürerek bükülmüş
  Gıyılgan: Ağaçtan batıcı, delici küçük parça
  Gıyrak: Küçük kum veya toprak parçası
  Gızınmak: Isınmak
  Gocunmak: Çekinmek
  Gompile: Tamamen
  Gontak: Araba anahtarı
  Goska: Gururlu
  Goza: Pamuğun
  Göbelek: Mantar
  Göde: Şişman
  Göğ: Gök mavisi
  Gökcek: Güzel, alımlı
  Gölük: At, eşek, katır gibi hayvanların ortak adı
  Gön: Deri
  Göynek: İç gömlek
  Göyünmek: Neredeyse yanmak
  Gubarmak: Şişmek
  Gulle: Bilye, misket
  Gulunç: İki omuz arası, sırt
  Gurk: Civciv çıkarmış tavuk
  Güvermek
  
  H
  Hacet: Herhangi bir şey için gerekli olma
  Haçan: Ne çabuk
  Haçan: Ne zaman
  Hakına: Yavrulamamış keçi
  Halaka: Gezmek
  Halvet: Tenhaya çekilme
  Hamaylı: Muska
  Hambalis: Aşılı yaban mersini
  Hampasına binmek: Üzerine yüklenmek
  Hapban: Kuş ve fare tutmak için yapılan kapan
  Har: Defne
  Haral: Büyük çuval
  Hardalatsız: Biçimsiz
  Haris: Kıskanç
  Hartlap: Kocayemiş
  Hasbihal: Dertleşme
  Haşat: Darmadağınık, bitkin, yorgun
  Haşventi: Humus olamamış ağaç kalıntısı
  Hayma: Damlarda asma dallarının toplandığı çardak
  Heba: Ziyan olmak
  Hebil: Sarmaşık
  Heder: Boşa gitme, ziyan olma
  Helik: Küçük taş parçası
  Helke: Kulplu su kabı
  Herif: Bey, erkek
  Herkildek: Kötü huylu.
  Hezaran: Binlerce
  Hıdaksıramak: Sürekli rahatsız etmek
  Hıllangaç: Salıncak
  Hıllınmak: Sallanmak
  Hıltan: Çöpleri kürdan olarak kullanılan bir ot
  Hımbıl: Bir çeşit oyun
  Hınıs: Pinti
  Hırtık: Eklem yerlerinin kayması, zedelenmesi
  Hışı çıkmak: Çok yorulmak
  Hıta: Acur
  Hızman: Çiriş kökünden yapılan, saklama kabı
  Holluğu inmek: Hevesi gitmek
  Holungu: Büyük sopa
  Hombul: Omuz
  Hopuna almak: Sırtına almak
  Hopur: Ormandan açılmış tarla
  Horanta: Aile eşrafı
  Hortlak: Halk arasında ölen birinin mezarından çıkıp dolaşması.
  Hoşur: Değersiz, kaba, bayağı
  Hoyuk: Korkuluk
  Hödüm: Yara, bere,
  Hölümek: Tohumu sulandırıp karıştırmak
  Hörrük: Övüngen.
  Höşür: Uçurum
  Hu: Samanlık
  Huysukmak: Tehlike sezinlemek
  Huzulu masraf: Gereksiz harcama
  
  I-İ
  İbili: İbibik kuşu
  Ihmak: Diz çökmek
  Ihtı: Soğuktan korunaklı yer
  İkirciklenmek: Şüphelenmek
  İkrar: Söz vermek
  İlenmek: Bir kimse için kötü dilekte bulunmak.
  Ilmık: Yeni filiz durumundaki ekin.
  İncik. Topuğun az üstü
  Irgalamak: İlgilendirmek.
  İriçgil: Sucuk
  İriktirme: İrkme, biriktirme.
  Ismarıç: Sipariş
  Istar: Kilim tezgâhı
  Işımak: Şafak sökmesi
  Işkın: Filiz
  İşmar: El, göz, kaş ya da başla yapılan işaret.
  İt kılı postal bağı: Gereksiz, önemsiz
  İvcik: Sakince
  Ivır zıvır: Önemsiz şeyler
  
  K
  Kaçambak: Mısır unundan yapılan yiyecek
  Kada: Kaza, bela
  Kadana: At
  Kadem: Ayak, adım
  Kakılı: Çok
  Kaltak: Semer, eyer
  Kamalak: Sedir ağacı
  Kanı garrah olmak: Yağmalamak
  Kapsalık: Ağıl kapısı
  Karamet: İftira
  Katık: Ayran
  Kavil yeri: Buluşma yeri
  Keçe: Yünden ve tüyden yapılmış kalın kumaş
  Kehni: Kazma
  Kekil: Kâkül
  Kekre çalmak: Tadının acıya yakın olması
  Kekre: Tadı ekşimsi, buruk ve acımtırak olan
  Kele: Kadınlar için kullanılan hitap şekli
  Kelep: Büyük iplik çilesi
  Keleş: Güzel
  Kelle: Kesilmiş kafa
  Kemçik: Alt çenesi çıkık ve üst çenesi içeriye çökmüş gibi duran
  Kemçinmek: Öykünmek
  Kenef: Tuvalet
  Kenger: Dikendi bir bitki
  Kepmek: Yıkılmak
  Kerçine Konuşmak: Kinayeli konuşmak, eleştirmek
  Kertiş: Kertenkele
  Keskenmek: El kaldırmak
  Kesme: Meşe türü bir ağaç
  Keşkere: El arabası
  Kevmek: Yenmek
  Kımıldamak: Kıpır kıpır etmek
  Kıraç: Verimsiz toprak
  Kırfacan: Katliam
  Kırklık: Koyun keçi kırpma makası
  Kırkmak: Koyun keçi kırpmak
  Kısmık: Eli sıkı, cimri, pinti
  Kıvı: Hücum
  Kıyılgan: Çok küçük, ince ve sivri uçlu ağaç parçası.
  Kıymık: diken gibi, çok küçük ve sivri ağaç parçası
  Kıytırık: Değersiz
  Kızzan: Kedi ve köpeğin çiftleşme zamanı
  Kilden: Su tası
  Kildirmek: Fırlatmak
  Kirkit: Kilim dokunan demir alet
  Kirmen: İp eğirme aracı
  Kirtik: Sabunun en küçük hali
  Kodaman: Para ya da makam sahibi insanlar için alay yollu bir ifade
  Koğlamak: Dedikodu
  Kolan: Kıldan yapılmış yassı ip
  Konalga: Konak yeri
  Koytarmak: Boşaltmak
  Kömbe: Külde pişirilen mayasız çörek
  Könçek: Uzun paçalı don
  Köre: Demirci aleti
  Köre: Karınca yuvası
  Körmen: Sarımsak çeşidi
  Körpe: Çok taze
  Kösengi: Ocakta yana yana kısalmış odun parçası
  Kösgelmek: Yaslanmak
  Köten. Traktöre takılan pulluk.
  Köynek: Gömlek
  Kulunç: Vücudun sırt bölgesi, iki kürek kemiği arası.
  Kunnamak: Doğurmak
  Kurk: Civcivli tavuk
  Kuşluk vakti: Güneş doğduktan sonra
  Kuytu: Tenha
  Külek: Tahta kova
  Külemek: Hayvanın ayaklarını bağlayıp kaçamaz duruma getirmek.
  Küncü: Susam
  Kürtün: Rüzgârın etkisiyle kuytu yerlere toplanmış kar yığını.
  
  L
  Laylon: Plastik malzeme
  Laylon: Römork
  Lemerme: Nemlenme
  Lepe: Tahıl yemeği
  Lo: Taş silindir
  Loş: Düğün yemeği
  Löküs: Gaz lambası
  
  M
  Ma: Uzun ağaç
  Mağrıp: Batı
  Malamat: Rezil, kepaze
  Maldan: Taş duvar
  Mangılı batmak: Adı unutulmak
  Manık: Kedi yavrusu
  Maraz: Hastalık
  Maşakat: Uğraş
  Maşrık: Doğu
  Mavra: Sohbet
  Maytab: Şaka
  Mecal: Dinçlik
  Meke: Mısır
  Melefe: Yorganın astarı.
  Menfez: Selin yolu bozmaması için, yolun altından geçen beton boru
  Mertek: Yontulmuş ince uzun ağaç
  Meses: Uzun değnek
  Mezda: Köknar
  Mık: Çivi
  Mıkıs: Cimri
  Mintan: Gömlek
  Mitil: Yatak, yorgan eskisi
  Motur: Traktör
  Mucuk: Küçük sinek
  Murt: Yaban mersini
  Musmul: İslami usule göre kesilmiş
  Muşamba: Naylon
  Mürdün: Kapı kapatılan ağaç.
  Müşteri: Alıcı
  Müzevir: Söz getirip götüren, arabozan
  
  N
  Namazla: Seccade
  Namtı: Bıçağın demir kısmı
  Nişe: Buğdayın özü
  
  O
  Ocaklık: Şömine
  Okuntu: Davetiye
  Omusilli: Çok güzel
  Omuzla: Kalın odun
  Oynaş: Yasak aşk yaşayan
  
  Ö
  Ölmesek: Çok zayıf, cılız
  Örklemek: Hayvanı ot yiyebilecek biçimde uzun bir iple bağlamak.
  Örme: Kıldan yapılmış urgan
  Örtme: Evin önü
  Öteberi: İhtiyaç malzemeleri
  
  P
  Paldın: Semerini atın vücuduna bağlayan kuşak
  Palıt: Palamut
  Pampal: Gelincik çiçeği
  Pança: Avuç
  Papel: Kâğıt para
  Parka: Kaban
  Patanç: İki bacak arası
  Peder: Baba
  Peş: Arka
  Peşkir: Havlu
  Pırnal: Bir ağaç türü
  Pırtı: Giysi
  Pırtmak: Yuvasından çıkmak
  Pıslanpatır: Saklambaç oyunu
  Pısmak: Saklanmak
  Pıtık: Ardıç türü bodur bir ağaç
  Pinnik: Kümes
  Pola: Yuvadaki son yumurta
  Polim: Entrika
  Pontil: Pantolon
  Puhara: Baca
  Pus: Sis
  Pür: Köknar dalı
  Pürçek: Kurumuş çam yaprağı
  Pürçük: Tohumun ucu
  Püren: İğne yapraklı bir maki türü
  Püsü: Kedi
  
  R
  Reyha: Koku
  
  S
  Sabı: Küçük çocuk
  Sağdıç: Düğünde damadın kılavuzu
  Sağmal: Sütü sağılan hayvanlar
  Sakga: Kene
  Sakna: Kabuklu tohum
  Sallan seyip: Çobansız, başıboş, darmadağın.
  Sapak: Tali yol
  Saplıcan: Zatürre
  Sarat: Büyük kalbur
  Sarkanak: Peynir mayalamakta kullanılan eti yenen hayvanların bir iç organı
  Savan: Günlük kullanım için dokunmuş kilim
  Savışmak: Geçip gitmek
  Sehil: Kışlık, sıcak memleket.
  Seklem: Yarıya yakın
  Selamet: Kurtuluş
  Selinti: Sel ile gelen
  Sepedi Seyrek: olur olmaz konuşan
  Sergi: Yere serilen halı, kilim, yolluk…
  Seyip: Çobansız, başıboş.
  Seyirtmek: Koşmak
  Sıfat: Surat, sima
  Sıkkın: Parasız
  Sıklat: Bunaltıcı hava
  Sırıtmak: Gülümsemek
  Sırtarmak: Sürekli gülmek
  Sıvazlamak: Okşamak.
  Siftimek: Ayıklamak
  Sikke: Demir kazık
  Sille: Tokat
  Simsar: Arabulucu
  Sinmek: Hedef küçülterek, avına yaklaşmak
  Sival: Sorgu
  Soğukluk: Semizotu
  Sokum: Dürüm
  Soyka: Ölünün üzerinden çıkan giysi
  Söbe: Daire, elips
  Sömelek: Kundaktaki bebek
  Söykenmek: Yaslanmak, destekli oturmak
  Südük: Soy, nesil anlamında
  Sülük: Salyangoz
  Sündük: Her şey el uzatıp hepsinden isteyen
  Süngüç: İşaret parmağı ile başparmak arasındaki uzaklık
  Sünmek: Uzamak
  Sürek: Sürülmüş tarla
  Süsmek: Tos vurmak
  Süven: Küçük ağaç direk
  Süyük: Çatının uç noktası
  
  Ş
  Şahbaz: Becerikli, çabuk
  Şakıldak: Su değirmeninde dönen taşın üzerindeki araç
  Şaplak: Tokat
  Şar: Şehir
  Şek: Ters
  Şelek: Yük
  Şerbet: Tatlandırılmış meyve suyu
  Şılınga: Enjektör
  Şif: Pamuk kabuğu
  Şifan: Yulaf
  Şimbit: Cımbız.
  Şinik: Sekiz kiloluk tahıl ölçeği
  Şire: Tatlı
  Şivşirmek: Kışkırtmak
  Şor: Söz, lâf
  
  T
  Taka: Bir çeşit kamelya
  Tamahkâr: Tenezzül eden
  Taman: Az önce
  Tamaş etmek: Seyretmek
  Tandır: Üzerinde çörek pişirilen yassı taş
  Tantana: Boş laf
  Tarpadan: Aniden
  Taşgala: Alay etmek
  Tavatır: Güzel
  Tavlak: Kavuğu soyulmuş ceviz
  Tavlamak: Umut vererek inandırmak, kandırmak
  Tebdili şaşmak: şaşırmak
  Teberik: Türünün son örneği
  Teke kısırı: Oğlağı olmayan hakına görünümlü keçi
  Telef: Ölmek mahvolmak
  Teleme: Sütten yapılan yumuşak bir peynir
  Temaşa etmek:
  Tenbih: Öğüt
  Tengi terezi: Düzenli, ucu ucuna
  Terki: Eyerin arka bölümü
  Teserleme: Örnek verme
  Teşt: Leğen
  Tetiri: Sumak ağacı
  Tevek: Üzüm bağı
  Tevir: Çeşit
  Tezmek: Yolunu kaybetmek
  Tıfıl: Ufak tefek, zayıf kimse
  Tımar: Hayvan terbiyesi
  Tınsırık: Hapşırmak
  Tıraka: Hamağı yatılabilir duruma getirebilmek
  Tırampa: Değiş-tokuş
  Tırasa: Kariyer
  Tırık: Küçük piliç
  Tırıp: Bol miktarda
  Tırıs: Atın koşarcasına gitmesi
  Tırşık: Yemeği yapılan, ekşi tatta bir otsu bitki
  Tinkmek: Sekmek
  Tintirik: Fiske
  Tirşik: Yabani pancar yemeği
  Tokaç: Çamaşır yıkarken kullanılan sopa
  Topak: Yuvarlak - Küre
  Tor: Acemi
  Tosbağa: kaplumbağa
  Toscu: Değirmenci
  Tuluk: Bütün olarak çıkarılan ve kap olarak kullanılan koyun, keçi ve sığır derisi, tulum
  Tuman: Giysi
  Tumdurmak: Suya batırmak
  Turaç: Çukurova’ya özgü ötücü bir kuş
  Tusbağa: Kaplumbağa
  Tutma: Yanaşma
  Tutu: Teminat.
  Tülek: Tüyünü değiştiren hayvan
  Tülemek: Tüy değiştirmek
  Tütsü: Duman çıkarma
  
  U
  Ufra: Hamura kıvam veren un
  Uğrun: Gizli saklı
  Ulama: Bezden dokunmuş yolluk
  Umsuluk: Bunalmak
  Urum: Batı
  Urup: Çeyrek
  Urupla: Çeyrek şinik
  Usukmak: Akıllanmak
  Usul: Yavaş
  Uyluk: Bacak
  Uz: Sessiz, yavaş
  
  Ü
  Ümük: Gırtlak
  Ütmek: Yenmek
  
  V
  Velvele: Ortalığı karıştırmak
  Vıttırı vızzık: Önemsiz
  Vıykırmak: Bağırmak
  Vızzık: İzmarit
  
  Y
  Yaba: Saman atmakta kullanılan tahta kürek
  Yadırgı: Yabancı
  Yadırgı: Yabancı
  Yağlık: Eşarp
  Yalak: Su biriken çukur
  Yalbırdak: Yarı çıplak
  Yalım: Alev
  Yalpalamak: Sağa sola savrulmak
  Yanaz: Aykırı hareket eden
  Yansılamak: Öykünmek
  Yartnak: Tomruktan balta ile yarılarak yapılan kaba tahta
  Yasdı: Düz
  Yazı: Tarla, ova
  Yekinmek: Ayağa kalkmak
  Yel: Rüzgâr
  Yemşen: Yemişleri olan yabani bir ağaç
  Yetik: Olgunlaşmış
  Yeyni: Hafif
  Yılgın: korkudan sinmiş, gözü korkmuş.
  Yılışmak: Gülümsemek
  Yiğdiş: Onanmış
  Yitik: Kayıp
  Yolak: Patika, dağ yolu
  Yolum kırağı: Yolun kenarı
  Yonga: Kesilen, yontulan ağaçlardan çıkan parça
  Yontmak: Düzeltmek
  Yoz: Kuzusu olmayan koyun
  Yozlak: Doğurması yakın hayvan
  Yörep: Eğimli yer
  Yufka: İnce
  Yuka: Derin olmayan
  Yumak: Yuvarlak biçimde sarılmış iplik
  Yumulmak: Kapanmak
  Yumuş: Emir
  Yunak: Çamaşır
  Yunmak: Yıkanmak
  Yuvanta: Dışarıdan gelen
  Yüklük: Yatak konulan yer
  Yülemek: Bilelemek
  
  Z
  Zabıt: Tutanak
  Zahar: Galiba
  Zavar: Değişik tahıllardan öğütülmüş hayvan yemi
  Zavır: Paylama, azar
  Zavırlamak: Kızmak
  Zemheri: Karakış
  Zıbarmak: Ölmek
  Zıbın: Kadınların giydiği etek ya da uzun elbise
  Zıkkım: Ağı, zehir
  Zırnık: Çok az
  Zıypınmak: Kaymak
  Zıypmak: Kaymak
  Zibidi: Boşuna gezen
  Zibil: Hayvan gübresi
  Zibillik: Havan dışkılarının döküldüğü yer, küllük
  Zifir: Yağ lekesi
  Zillemek: Çimlenmek
  Zincar: Dikenlik
  Zivziv: Boşu boşuna
  Ziynakıl getmek: Yorgunluktan uyuyakalmak
  Zobu: İşe yaramaz
  Zomzalak: Ağaç türü
  Zopur: Aniden gelip geçen yağmur
  Zopzekil: Boylu poslu ama akılsız olan.
  Zopzopu: Hoyratça hareket eden genç
  Zorlu olmuş: Güzel olmuş
  Zorsunmak: Erinmek
  Zubun: Şalvara benzer giyecek
  Zumzuk: Yumruk
  Zurba: Küme, grup
  

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Ahmet Gürlek

  Boğnak: Sağnak, şiddetli yağmur
  Cibik: Köşe
  Emlik: Ana sütü emmekte olan
  Hopur: Ormandan açılmış tarla
  Ismarıç: Sipariş
  Kepmek: Yıkılmak
  Külemek: Hayvanın ayaklarını bağlayıp kaçamaz duruma getirmek.
  Peşkir: Havlu

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Ahmet Gürlek

  Burgu: Matkap.
  Cangama: Ağız dalaşı, söz kavgası.
  Çalkamaç: Ayran.
  Çeç: Samanla karışık, kalburdan geçirilmemiş tahıl yığını.
  Çıtırık: Birbirine girmiş, dolaşık, karışık.
  Farız: Kurnaz.
  Gevrek: Kolayca kırılıp ufalanan.
  Herkildek: Kötü huylu.
  Hörrük: Övüngen.
  İlenmek: Bir kimse için kötü dilekte bulunmak.
  Ilmık: Yeni filiz durumundaki ekin.
  İşmar: El, göz, kaş ya da başla yapılan işaret.
  Kıyılgan: Çok küçük, ince ve sivri uçlu ağaç parçası.
  Köten. Traktöre takılan pulluk.
  Kulunç: Vücudun sırt bölgesi, iki kürek kemiği arası.
  Şimbit: Cımbız.
  Yalım: Alev.
  Yılgın: korkudan sinmiş, gözü korkmuş.
  

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Ahmet Gürlek

  Aşıt: Gözün göremediği yer
  Budak: Ağaç gövdesinde birazı kalmış dal parçası
  Börtmek: Sıcaktan çok etkilenmiş olmak
  Büvet: Gölet
  Cılk: Bozulmuş
  Duluk: Yüz, yüzün şakak ile çene arasındaki yanı, yanak
  Fola: Belirli bir yerin ortası
  Haçan: Ne zaman
  Horanta: Aile eşrafı
  Hoşur: Değersiz, kaba
  Höşür: Uçurum
  Kekre: Tadı ekşimsi, buruk ve acımtırak olan
  Kerçine Konuşmak: Kinayeli konuşmak, eleştirmek
  Körpe: Çok taze
  Kösengi: Ocakta yana yana kısalmış odun parçası
  Malamat: Ne yapacağını bilmeyen
  Müzevir: Söz getirip götüren, arabozan
  Patanç: İki bacak arası
  Peşkir: Havlu
  Süsmek: Tos vurmak
  Yadırgı: Yabancı
  Yalım: Alev
  Yeyni: Hafif
  Zıypmak: Kaymak
  Çenet: Tohumun çatlayıp ikiye açılan kabuğu
  Çıkla: Tümüyle
  

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (6)