Yüreğini omzuna almış
Bir ferhat gidiyor
Vatan için millet için
Bizler için rahat uyumamız için
Ardından bir ana ağlıyor
Bağırsam feryadımı duyan olmaz
Ağlarım yaşlarımı gören olmaz
Sessizliğin içinden geçerken bir çık düşer
Kalkıp doğrulduğumda, bembeyaz yalnızlık
Sevgimi dağlar denizler taşıyamaz, ağırdır
Umudum anilarin icindeki gecmisimde kaldi
Sevgim acilarin icinde doruklarda
Sana dokunmam irak kaldi uyandigimda
Suan yasagimsin ulasilmayacak olan
Olmasada bilki yarin olacak
Ömrümün ortasında mıyım, sonunda mıyım bilemem
Düşen bir taşı bulmak için ayıkladığım pirinçleri bilirim
Bendeki sevgin nerdedir bilemem
İçimde olan savaşlarda kaybettiğim kaleleri mi bilirim
Aldığım son nefesim seninle
Şimdi sensizlikte nefessiz kaldım
Çıkmaz kuyusunda, her damlamda boğulmaktayım
Kollarım en son sarıldığımda sende kaldı
Kulaç atamadığımda anladım, dibe çökmekteyim
Bu bendeki kalp, bir su misali
Seni sırılsıklam etmem, bir dokunuş kadar
Bu benim sevgim, kum saati misali
Kalbine dolmam kum gibi, yavaş azar azar
Ulaşılmazsın, ırak olmayan
Gördüğümsün, yakın olan
Kördüğümümsün, çözülebilecek olan
Sevdiğin değil, gözlerinde bey olan
Baktığında bana
En güzel anıları yanında yaşıyorsan
O zamanlarda, zamanı hapsedip
Gözünü kapadığında tekrar tekrar yaşıyorsan
O mutluluğu hiç bir şeye değişmiyorsan
Kalbin yanıyorsa ve Yakıyorsa Onuda, Aşıksındır.
Yürek kanar, kalp yanar
Her bir damlası cana zarar
Gözler bakar, Ruh Görür
Her bir karesi ömre değer
05/03/2001/22:05
Şöyle bir dolaştım cenneti
Ama tat vermedi nedense
Sensizlikten olsa gerek ki
Herkes ağlıyordu cennette
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!