Aşk rüzgarında taramadan saçlarımı,
Yandı gönüller yandı,vefasızın elinden.
Rüyalarda aradım,günlerce saçlarımı.
Güldü yarim güldü,hep gönül evinden.
Her günün ışığıyla yıkadım,kirli yüzleri.
Yar gönlü mezar oldu bana,
Göz yaşlarım zindanda nem.
Ağladım günlerce hep sana,
Gölgelerde yandıkça sinem.
Çile dolanırken zamanlarda,
Rüzgarların gölgesinde savrulurken ağlayanlar,
Zamanın pusularında duyar,inledikçe şahikalar.
Bülbüllere taht olur,dikenli güllerdeki yapraklar.
Açan güller dallarda solar,yeter ki bahar olsun.
Gönül körfezine sığınan çilelerdir,çekilen acılar.
Hayat,tebessümler ışığında açan sanki bir lale,
Kırdıkça dallardan kokular,gelir mi gelir mi öyle.
Nice ömür sofrasında,sallanan kaşıklardan bile.
Döktüğün arzular acaba,biter mi biter mi böyle.
Tırmandığın zirveden düşen yorgun izlerde,
Dinlenen rüzgardı sanki,haykıran umutların.
Gönlünde sararmış,sonbahar gölgelerinde.
Yaşlı gözlerini seyreder,ağlarken şarkıların.
Gül gibi yoldun her günü,kopardın dalından.
Hayatımın girdabını,derin kuyularımda gördüm.
Zaman tasında ıslanan,hayallerimde yüzerken.
Dalgalarımın gölgesinden,fırtınamda süzüldüm.
Dallara kondum,yorgun kelebeklerle düşerken.
Yaslı geçen sonbaharın,
Yapraklarında sallandım.
Akşamda esen rüzgarın,
Sabahında hep uyandım.
Düşerken gönül bağıma,
Hasretlerini bıkmadan salladığın yorgun yıllar,
Rüzgarda savrulan yaprak gibi dalından uçtu.
Rüzgarlı teperlerinden öfkende uçuşan tozlar.
Gezdiğin ovalarda şimdi,hep çamurların oldu.
Gezdiğin bu yolların hiç yorulmadan biter mi?
Yıkıldıkça yüreğim,yorgun yollarımda.
Yağan yağmurlar yıkandı yaşlarımda.
Yavaşça yuvarlanan yaşlarımdır yıllar.
Yalvarır yağmurlara,yandıkça yolcular.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!