GİTME
Bir turna misali Göğüsündeki ben yarasını ,ben özlemeni,ben sevdasını Bağlayıp da kopmayacağını bilmene rağmen öyle sıkı sıkı sarıp da gitme.....
Gitme çünkü sen de kalır aklım,gitme sende Kalır benliğim,Gitme çünkü senden ötesi yoktur ki bu Avarenin......
Bir dilek tutarsın aklına ben gelirim Bir dilek tutarım zaten aklımdaki sensindir......
Gitme ki maviler yosun tutmasın,gitmeki beyazlar kara bağlamasın,gitme ki ala renk yerini yıkık bir gün batımına bırakmasın,gitme ki gün yeşillere küskün doğmasın......
Yada gidersende ey sevgili bilki Senin gidişinle taki sen topraklarına varıncaya kadar renk körü olmuş bir avare var en sevgili.......
GÖZLERİMİ KAPATINCA
Bazen niye diyorum öyle gözlerimi kapatıp niye neden diyorum....
Açmış iken bozkırda umud filizleri,dal vermişken,yapraklarında nefesi barındırıyor iken neden ve niçin niye diyorum.....
Yazmaya sevmekten öte sebep mi ola...
Anmaya,ondan ötürü tebessüm etmekten daha güzel bir anmı ola....
Sevdiğinin Sevinçlerine sevinmekten , üzerine çöken mor bulutlara karşı şemsiye olmaktan yada bulutlara yürüyüşüne bastığı merdiven olmaktan daha güzel bir lütuf mu ola şu fani dünyada....
GÖZLERİNDE GİZLİ BİR BEN
Ben senin gözlerinin tebessümünde öyle intişamını dahi seyrederken bile göz bebeklerine yansıyan o uçsuz bucaksız koyda gizliyimdir.........
Gizli ama öyle bir dağ zirvesini seyretmeye sebep olacak kadar şahrut,ey soğuk zirvelerin güzel Kırlangıcı......
Bazen hiç sebep yokken Başlarya insanın içindeki en çılgın ve en deli hali,dağ yamaçlarına çizerya göz bebeklerindeki sevdiğini öyle kalemsiz ve boyasız sadece gözleri ve duygusu ile.....
Çizer ve tekrar tekrar aşık olurya gözlerinde yaşattığı sonsuzluğa ve gökyüzünün sonsuzluğunda bulduğu umud ışığına.....
Tadılmışlığı yaşanmışlığı yokturya bu dünya denen alemde,böylesi bir dava böylesi bir sevda,ondandır belkide göz bebeklerindeki ıslaklığın bile sevdiğine can suyu olmasını isteyişi....
GÖZLER KAÇINCA
İşte o zaman başlar en büyük yangınlar en büyük kavgalar sevda yüklü gönülde
Ve o zaman başlar sevda yüklü geminin o heybetine rağmen taka inadı...
Seve seve ve sevgisinden ötürü delirircesine bir duygu yoğunluğu ile yaşarken,rüzgarlara toz olmayı istediği andır sevenin işte...
Uykuları bile onsuz edemezken gayrı dediği andır sevenin,kendini Çim diplerine sakladığı andır...
Halbuki gökyüzünü severken bile onu ve hayalini gök yüzüne sığdıramayandır seven...
GÜNEŞ'TE AY'DA TUTULDU GAYRI
Hani öyle bir kriz anı bir tıkanma anı olurya öyle biraz güneşte ayda tutuldu gayrı...
Gördüğün anda kör olurya gözlerin yürüdüğün anda kırıldığını hissedersin ya dizlerinin...
Öyle sessiz,sakin,kimsesiz,ve bir o kadar ağlamaklı olurya bütün benliğin bütün bedenin öyledir işte gününü aydınlatanında, geceni karanlıktan kurtaranında tutulmuştur gayrı...
Bir karıncanın hergün aşındırdığı yolun tarumar edilmesi gibi yada bir bardak suda yangınları görmek gibi...
Kısacası üşüyen ellerinin içine hapsolmak gibi güneşte ayda tutulmuştur gayrı.....
GüN O GÜN Kİ
Birgün varız bir gün yokuz ne memleketten öte,ne topraktan beriyiz...
Bir dalız bir köküz ama ne savrulan yapraktan nede hamurumuz olan topraktan bi haberiz...
Günleri gecelere Güneşi aya hediye ederiz, kimi zaman,ama gömleklerimizin yakasını dik tutmayı biliriz...
Ağlarız,inleriz kimi zaman feryad ederiz lakin göklerinde üstünde bir göğün varlığından hep haberdarız...
Ne yârdan geçeriz nede başsız gövde olmayı biliriz,yılkılığada gitsek dönmeyi hep biliriz......
HASRETİM
Zİndanlara bekçiyim sensiz ve kimsesiz;ateşi olmayan sigara,kalemi olmayan mürekkep gibi......
Deniz kadar çok ama kuru bir dal kadar yalnız.......
Öyle hasret, öyle sensiz,öyle gurbet,öyle kurumaya meyilli bir Çınar ağacı.....
Hasretim seninle olan günlere,hasretim kışları bahar eden gülüşlerine.........
Kapıyor gözlerimi su yosunlarını, kum tanelerini seviyorum......
HAYAT BİR YOLCULUKMUŞ MEĞER
Anılarla geçmişe hayallerle geleceğe yapılan bir yolculuk imiş meğerse hayat...
Öyleki sevdiğinin göz bebekleri ile göz bebeklerinizin bir patika ve dikenli yolu,ıhlamur kokulu bir aşiyan yoluna çevirdiği anlardır anılar...
Kimi zaman onun kokusunu duyduğun benliğini yaşadığın ve yine göz bebeklerine bakarak ölümsüzlüğü,sonsuzluğu,yudum yudum tadında ve deminde içtiğin bir çay vaktidir anılar...
Ve hayaller adı üstünde hayaller insanın en büyük dallarıdır hayata tutunduran ve an gelir onsuzluğun bütün bedenini titrettiği anlarda onun yanında öyle sessiz öyle bir kalp atımı kadar dahi olsa yanında olmayı mükafatı dünya olarak hayal ettiğimiz anlardır...
Kimi zaman gökyüzünde kanat çırpan kuşların kanatlarından tutunup sevdiğinizin baktığı mavi Şahikayı karış karış gezmeyi arzulamaktır hayaller....
HAYAT YA BU
Gün gelir üzülürsün.......
Gün gelir ağlarsın.......
Gün gelir sevinirsin.......
BaZen uzaklara düşer,bazen yakınlarda iken Irak olur,bazen ise yaşamayı unutursun lakin hayattır ya devam ediyordur......
O yüzden aman dersin bir gömlek ise hayat,kendi terim ve kendi kokum beni yormaz dersin yağmur yağar yıkar,güneş Açar kurutur dersin.....
KEŞKE, YANIMDA SEN OLSAN
Hani oyuncağı elinden alınmış bir çocuğun göz yaşlarının,göz bebeklerini boğduğu an vardırya...
Olsa da biri kurtarsa beni şu karanlık,şu simsiyah geceden dediği anlar o durumdayım işte ama yoksun sen,keşke yanımda sen olsan...
Sen yoksun,kokun yok,gülüşlerin uzak en kötüsü gözlerin bile bana çok Irak, dediğim gibi keşke yanımda sen olsan...
Olsanda,şu perdeler çektiğim aydınlıkların,gün yüzüne olan hasretliği bitse...
Olsanda,şu gönlüme beni asan kelimelerin bir sonu bir dur durağı olsa...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!