Kadın özgürlüğünü haykırıyorsa, ruhunun zincirlerini kırmak istiyorsa, bil ki o sonuna kadar haklıdır. Özgürlük, onun en doğal hakkıdır.
Kadın, "Ben buyum, değişmem," diyorsa, kendi özünü kucaklıyor demektir. Bu duruşunda haklıdır, bu onun hakkıdır.
Kadın, "Beni olduğum gibi kabul et," diye sesleniyorsa, kalbinin en saf gerçeğini sunuyordur. Bu talebinde haklıdır, bu onun hakkıdır.
Kadın, "Dostlarımı seçerim, arkadaşlarımı severim, kocam olsan da buna karışamazsın," diyorsa, kendi yolunu çiziyor demektir. Bu seçiminde haklıdır, bu onun hakkıdır.
Kadın, "Sosyal medyada kendimi özgürce ifade ederim, neyi paylaşacağıma ben karar veririm, Kocam buna karışamaz," diyorsa, kendi sesini duyurmak istiyordur. Bu özgürlüğünde haklıdır, bu onun hakkıdır.
Kadın, "Canımın istediği gibi giyinirim; koca da olsan, bu özgürlüğüme gölge düşüremezsin," diyorsa, bedeninin efendisi kendisidir. Bu iradenin sarsılmaz kudretinde haklıdır; bu, onun kutsal hakkıdır.
Kadın, "Dostlarımla dilediğim vakit bir araya gelir, özgürce gezerim; kimsenin iznine muhtaç değilim," diyorsa, hayatının dizginlerini sımsıkı elinde tutuyordur. Bu özgürlük onun sarsılmaz hakkıdır, ruhunun zincirlerini kırmış bir kalbin zaferidir.
Kadın özgür olmak istiyorsa, ruhu gökyüzüne kanat çırpmak istiyorsa, bil ki o sonuna kadar haklıdır. Ona bu özgürlüğü vermelisin.
Kadın, ''Artık senin istediğin hiçbir şeyi yapmayacağım'' dediyse, bu onun en tabii hakkıdır. Zorla bir kalbi esir alamazsın.
Ama, ey dostum, eğer sen, "Böyle bir kadını kabul edemem, bırakalım o kendi yolunda, ben kendi yolumda yürüyeyim," diyorsan, sen de sonuna kadar haklısın.
Kimse seni, senin kurallarına uymayan bir kalbi zorla sevmeye mecbur edemez.
Eğer bir kadın senin çizdiğin patikada yürümeyi reddediyorsa, onunla çarpışmak beyhudedir. Haklıdır O; zira kendi hakikatini, ruhunun özgür şarkısını yaşamak ister.
Yapman gereken, o kadını özgür bırakmaktır. Ardından, seninle aynı melodiyi çalacak, kurallarına uyum sağlayacak, seninle çatışmayacak bir başka ruha yelken açmaktır.
Boşuna çabalama, dostum. Eğer olacak olsaydı, çoktan olurdu.
Olacak olsaydı, vaktiyle çiçek açardı. Bırak, her ruh kendi yolunun fenerini yaksın ve özgürce yürüsün.
Olmayanı oldurmaya çalışmak yerine, hazır da olmuşunu almak en doğrusu.
Korhan KÜLÇE
Kayıt Tarihi : 20.9.2025 11:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Korhan KÜLÇE
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!