Kadın Anadır Bacıdır Şiiri - Gülay Özdemir

Kadın

Ne hutbelerin sözleriyle anlatılabilir,
ne de dar kalıplara sığdırılabilir kadın;
çünkü o, yaratılışın en güzel tasarımıdır,
hayatın nabzını atan asıl sırdır.

Kadın anadır, bacıdır,
hayata eşlik eden, çoğaldıkça büyüyen…
Unuttun mu?
Doğuran, yetiştiren anadır.
Ve senin anan da kadındır.

Ziynet sandığın yargılar,
onu hep geride görür.
Ama kadın;
hep bir adım önde,
hayatın kendisi kadar
gerçek ve diridir.

Toprağa ektiği tohumla
koca bir baharı çağırır,
ekmeği yoğuran elleriyle
bir haneyi değil,
koca bir ülkeyi doyurur.

Yorgun omuzlarına
bin yük konsa da,
sabırla taşır,
yine de bir çocuğun gülüşünde
bütün ağırlığını unutur.

Kadın;
özgürlüğü alınacak bir esir değil,
kendi kanatlarıyla uçan
bir ruhtur.
Kimi zaman şiirdir,
kimi zaman destan;
ama en çok da
yaşamanın ta kendisidir.

O yoksa,
ne medeniyet kalır,
ne yolculuk tamamlanır.
Çünkü kadın,
dünyanın kalbiyle atan
ilk ve son ritmidir.
06.09.2025
~ Gülay Özdemir ~