Gah makina sandı beni çarkları hep dönen.
Gah dizinin dibinde oturması gereken...
Kıskandı birdenbire çılgınca,; yenik düştü kaprislerine.
Sonra kayıp bile saymadı unutma üstadı.
Paramparça ettiği bir dünya yoktu sanki.
Parçalar savrulmamıştı sanki.
Yıkıntılar arasından geçenlerin anlattıkları sevinç kaynağıymış.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta