Kadın (25 Kasıma Özel) Şiiri - Volkan Çini

KADIN

Okulun yolunda, hayaller kurdum
O kanlı minibüs, oldu son yurdum
Alevler içinde, kavrulup durdum
Külümü rüzgâra, verdiler benim
(Özgecan Aslan)

"Ölmek istemiyorum", diye ağladım
Bir "hayır" dedim de, yaranamadım
Kızımın yaşını, durduramadım
Gözlerin önünde, kestiler beni
(Emine Bulut)

Kravat takınca, masum mu oldu?
Adalet sarayı, hileyle doldu
Sanmayın bu dava, sararıp soldu
Kefenimi paçavra, saydılar benim
(Pınar Gültekin / Şule Çet)

Birimiz mühendis, birimiz ana
Doymadı bu toprak, taze al kana
Kıymayın zalimler, artık şu cana!
Adım "KADIN" idi, sildiler beni

(Münevver Karabulut, Ceren Özdemir ve ismini sayamadığım tüm katledilmiş kadınlar anısına)