Ayrılığı yüklenmiş bir başına yetim gölgeli kadın
Omuzlarına bozkırın urganını berkit’mişler yanık
Yorgun bilmiş kendini dudağı uçurum patikada
Sımsıkı sarılırmış iki dağın vurgun yemiş kaşına
Sel alıp götüren ela bakışları kesilmiş sevdasına
Gurbet diye,diye yaktığı türküler esirlik yarası
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bozkırın ortasında bir kadın yalan bu dünyada....Kesinlikle öyle...Tebrikler!!!Beğendimm
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta