Kader… Ne kadar kaçarsan kaç, en sonunda seni bulur. Bazen en çok istemediğin yerdesin, bazen de hiç hayal etmediğin bir anda, bir mucizenin tam ortasında. Çabalarsın, planlarsın, hayaller kurarsın… Ama kader, kendi bildiğini okur. Zamanla anlarsın ki her şey olması gerektiği gibi oluyormuş. Kaybettiklerin, seni bulman içindi. Gidenler, yer açmak içindi gelenlere. Ve yaşadığın her acı, aslında seni olman gereken kişiye dönüştürmek içindi.
Kader adil midir bilinmez… Ama sabredenin yolunu mutlaka bir gün aydınlatır. Çünkü bazen en büyük mucizeler, en çaresiz anlarda gelir. Ve o an anlarsın: Kader, bazen geç gelir… ama asla yanlış kapıyı çalmaz.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta