-Kader Prizması-
İnsan ışık olan yanını bilmez,
Beden yolun sonuna gelmedikçe!
Ruh nura dönüşmez,
Nasıl aydınlıktı gece
Yağmurun ıslak sessizliğinde
Yapraklarla örtünmüş kuşlar
Aklımızda edepsiz düşüncelerimizle.
Ambalajından çıkmamış umutlar,
Devamını Oku
Yağmurun ıslak sessizliğinde
Yapraklarla örtünmüş kuşlar
Aklımızda edepsiz düşüncelerimizle.
Ambalajından çıkmamış umutlar,
İnsan ışık olan yanını bilmez,
Beden yolun sonuna gelmedikçe!
Ruh nura dönüşmez,
Bir ömür boyu birlikteliğin filmi,
Son kez birlikte izlenmedikçe.
Ve gözlerin feri
Umutsuzca sönmedikçe.
İnsan ışık olan yanını bilmez,
Kader prizmasında süzülmedikçe!
abim harika .kutlarım..çorumdan selamlar saygılar..ve kaderi bu kadar güzel irdeleyen şaire şiire tam puan
saygılar
Can dost. güzel kardeşim tüm şiirlerin gibi son şiirlerinde mükemmel.insan okurken zevk alıyor. Kutluyor sevgi seygılar iletiyorum. iyki varsınız.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta