-Kader Prizması-
İnsan ışık olan yanını bilmez,
Beden yolun sonuna gelmedikçe!
Ruh nura dönüşmez,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
İnsan ışık olan yanını bilmez,
Beden yolun sonuna gelmedikçe!
Ruh nura dönüşmez,
Bir ömür boyu birlikteliğin filmi,
Son kez birlikte izlenmedikçe.
Ve gözlerin feri
Umutsuzca sönmedikçe.
İnsan ışık olan yanını bilmez,
Kader prizmasında süzülmedikçe!
abim harika .kutlarım..çorumdan selamlar saygılar..ve kaderi bu kadar güzel irdeleyen şaire şiire tam puan
saygılar
Can dost. güzel kardeşim tüm şiirlerin gibi son şiirlerinde mükemmel.insan okurken zevk alıyor. Kutluyor sevgi seygılar iletiyorum. iyki varsınız.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta