KADER KADER
Önce felek, sonra canı sen yaktın,
Ne çabuk usandın, ne çabuk bıktın,
İlk aşkla, sılama hasret bıraktın,
Düşürdün gurbete göçümü kader.
Söyle de bileyim suçumu kader.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?