Kader Şiiri - Mine Yılmaz Sevinç

Sen şu deryalar kadar nazlı, mavi ruhunla.
Ne istersin pembe rüyalarımdan.
Alacaklı yağmurlar yollarsın üzerime.

Akadeon ezgisi kadar naif,
Bir şarkıya güfte olacak kadar özelsin.
Ah seni bilmediler, bilemezler.

Maraba edasıyla sevdim seni
Marabanın toprağı,
Toprağın suyu sevdiği gibi sevdim.

Kaderim kaderinden hesap sorar,
Daha önce karşıma çıkmadın diye.
Belki bir saat kulesinin altında,
Belki bir mezuniyet balosunda,
Belki şöyle davullu, zurnalı;anlı şanlı bir düğünün orta yerinde,
Atarken göbeği,
Basarken paraları oynayanların alnına,
Ya da bir otobüs durağında,
Bir derslikte dersi asarken,
Neden, neden karşıma çıkmadın adam?

Bu kadar mı korktun kaderim kaderinle kucaklaşır diye?
Öyle umulmadık anda,
Ulu orta.
Çok mu korktun?
Nasip olur diye?
Adamım şimdi çıktın,
Ben şimdi oynuyorum Ankara Havası,
Şimdi.

Mine Yılmaz Sevinç
21.Ağustos.2022
01:40