Gitgide kuruyordu, çok üzgündü çam
Nereden de geliyordu bu kademsiz, her akşam
Zavallı karıncaları bir bir ezerek eşkıya,
Buladı ormanı baştan başa fuhşiyata.
*
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
