Bir akşam alıp başımı
Kaçacağım
Bu şehirden çok uzaklara
Belki mevsim kış
Belki çiçekler durmuş olacak bahara
Heybemde yalnız yıkılan umutlarım
Fersah fersah uzaklaşıp senden
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta