Kaç Yıl Yaşlandım Şiiri - Yılmaz Bekaroğlu

Kaç hayatı kurtardım benden önce,
Söyledim o ilk güne, birlikte “günaydın”la başlarız.
Güzel kadın, tarifi tadında seslendim kadınıma.
Hayatım, senin yanında oturduğunu görmek için
Kaç yıl yaşlandım, biliyor musun?

Bir gülüşün yeterdi tüm karanlığıma,
Bir bakışın sarmalardı tüm kırık yanlarımı.
Sensiz geçen her saniye bir ömür gibi,
Varlığın öyle derin ki, anlatamam adını.

Yorgun ellerimde hâlâ izlerin var,
Kahve fincanında dudağının sıcaklığı.
Bir fotoğrafta kalmışız zamanla donmuş,
Ben hâlâ oradayım, seninle o an’da.

Dünyayı değil, seni kurtarmak istedim,
Bir kalbin içinde yaşamak istedim.
Gözlerinle ölmek, sesinle dirilmek,
Aşk buysa eğer, ben çoktan teslim oldum.

Belki bir gün yine karşılaşırız bir yerde,
Senin kahkahan duyulur kalabalığın içinde.
O an anlarsın, kimse sevmedi senin gibi,
Ben yaşlandım, ama sevgim hiç eskimedi.