Kaç kaçabildiğin yere

yer altında karanlık geçitten
delikler açtın gövdeme berk de

_damar damar
yıkılan reddediş
ilenen yakarışlarla

yanılsayan şafağın kör sessizliğinde
her çalının dibinde kalmış kösnül düşlerden kurtulup

alacasında sabahların
göveren ağaçlar altında beklerken sin'i
kızıllığıyla dolunay

_ inan
gecenin uzamı aydınlıklar da
bu aydınlıklardandır günahlarım
ve uslanmaz vicdanım
berke

vursan da yüzüme kaç kere
meşenin dallarını eğip perde perde

sabahların demini özledim ellerinden
ince bellilerde