yirmi dört mart iki bin üç, İstanbul.
Ah! Göğüs kafesime saplanan o sıcak ağrı.
Her içime nefes çekişimde ruhumu parçalayan o acımasız, amansız ağrı.
Tanrım, bunun bitmesi için yıllarımı heba edip canımı verebilirdim.
Çok canım yanıyor çünkü.
Çaresiz hissediyorum buna karşı.
Savaşmak öfkeye müsaade ederken karşı koymadan öylece beklemek güçlenmesine izin vermek demek.
Ben nefret eyledim sizin gerçekten
Yalanı severim, yalanı gayrı..
Tiksindim bülbülden, gülden, çiçekten
Yılanı severim, yılanı gayrı..
'Sapıtmış bu' diye beni yeriniz
Devamını Oku
Yalanı severim, yalanı gayrı..
Tiksindim bülbülden, gülden, çiçekten
Yılanı severim, yılanı gayrı..
'Sapıtmış bu' diye beni yeriniz




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta