Kabulleniş Şiiri - Demlenmiş Şiirler 2

Sessiz bir bitiş…
Gözlerimin önünde, rengi solmuş bir fotoğraf gibi
vedaların ağır pususu ve dudaklarımda
yarım kalmış cümlelerin soğuyan nefesi.
Her adımda, bir kapı kapatıyor sanki.

Rüzgâr, kelimeleri eskitiyor
tozlu raflardan savurur gibi.
Bense yeni bir sessizliğin eşiğinde
o bildik şarkıyı dinliyorum sanki.

Bir fincanın kenarında kayıp bir sıcaklık,
eller, kendi boşluğuna üşümekte.
Geceler, ismini koymadığın yıldızlarla dolu
ve beklenmeyen kayışların izleriyle ağır.

Zamanın götürdüklerini kabulleniş,
yıldızların isyanı kadar yankılanıyor semamda.
Gölgesi çekilmiş sabahların
pencereden eksik sızan ışığı gibi;
artık ne gölge tamamlanıyor
ne de ışık eski yerini buluyor.

08/09/2025
18:09 #wahran
@demlenmisSiirler
(544)