Issızlığına Şiiri - Demlenmiş Şiirler 2

Göz yaşlarından öpmemişler hiç.
Tuzlu acısını bilmeyen eller,
sessizliğini de duyamamışlar.
Dilinin ucunda yarım kalan sözlerinin
boğazında taşlaştığını görmedikleri gibi.

Bu yüzden dertlenişlerin,
kendi yankını dinleyen boş bir oda gibi
uzak herkese, kimsenin uğramadığı kadar.

Ve omuzlarında biriken yılların ağırlığını
kimse kaldırmamış.
Avuçlarının içinde,
tutulmamış sözlerin soğuk izleri var hâlâ.

Gözbebeklerinde, görülmemiş fırtınaların,
kırık ışığı yanıp sönüyor.
Kimse bakmamış o ışığın içine,
kimse anlamamış suskunluğunun
zamansız nasıl kanadığını.

14/09/2025
03:03 #wahran
@demlenmisSiirler
(558)